To 2018 αποτέλεσε άλλη μια γεμάτη δισκογραφική χρονιά, με αξιόλογους δίσκους να κυκλοφορούν μέχρι και το τέλος της που θα ήθελα να τους ακούσω πολύ περισσότερο πριν τους συμπεριλάβω σε τέτοιες λίστες. Την πρώτη δεκάδα την είχα σχεδόν σχηματισμένη στο μυαλό μου από νωρίς. Η συγκεκριμένη όμως με ζόρισε αρκετά περισσότερο...
No.20 Ceremony – East Coast (Candy Booking): Οι Ceremony, η μπάντα του John Fedowitz των Skywave (να μην μπερδεύεται με το post-punk σχήμα των Ceremony από την Καλιφόρνια), μας έχουν συνηθίσει σε εξαιρετικές noise rock / shoegaze κυκλοφορίες. Πέντε χρόνια μετά το πολύ καλό "Distance", ο Fedowitz δείχνει να εξελίσσεται σε κάθε δουλειά και το φετινό "East Coast" αποτελεί το κορυφαίο άλμπουμ που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα.
No.19 Chastity - Death Lust (Captured Tracks): Μετά το εξαιρετικό περσινό EP με τίτλο "Chains", οι Chastity επέστρεψαν φέτος με το ντεμπούτο άλμπουμ τους. To "Death Lust" διατηρεί όλα τα γνωστά shoegaze, noise rock και hardcore στοιχεία του σχήματος του Brandon Williams, με μια σαφώς πιο ποπ προσέγγιση που βοηθάει με πιο άμεση σύνδεση με τον θυμό και τα άγχη του δημιουργού του.
Ακούστε: "Children", "Heaven Hell Anywhere Else"
No.18 The Joy Formidable - Aaarth (Hassle Records): Οι The Joy Formidable έκλεισαν πέρσι μια δεκαετίας ζωής και έχοντας κυκλοφορήσει τρεις δίσκους μέχρι τώρα, θεωρώ ότι είναι μια αρκετά υποτιμημένη που "παγιδεύτηκε" από την indie rock ταμπέλα. Ο τέταρτος δίσκος τους με τίτλο "Aaarth" φανερώνει όλη τη γκάμα των Ουαλών, με goth, psych μέχρι και ανατολίτικες αναφορές, ο οποίος συναγωνίζεται άξια το εντυπωσιακό ντεμπούτο τους του 2011 - "The Big Roar".
Ακούστε: "Y Bluen Eira", "Cicada Land On Your Back"
No.17 Black Rebel Motorcycle Club - Wrong Creatures (Vagrant Records): Τα πέντε χρόνια που πέρασαν από το "Specter At The Feast", είναι το μεγαλύτερο διάστημα που έχει μεσολαβήσει μεταξύ δυο κυκλοφοριών των Black Rebel Motorcycle Club. Μπορείτε να διαβάσετε τη δισκοκριτική του "Wrong Creatures", εδώ.
Ακούστε: "Little Thing Gone Wild", "Haunt"
No.16 Spiritual Front - Amour Braque (Prophecy Productions): Οι Spiritual Front ξεκίνησαν την δισκογραφική τους πορεία το 1999 και με τα χρόνια το προσωπικό σχήμα του Simone H. Salvatori ξέφυγε από τους dark / neofolk κύκλους γνωρίζοντας όλο και μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα. Το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "Amour Braque", ενσωματώνοντας ακόμα περισσότερες επιλογές, αποτελεί την ίσως πιο άμεση δουλειά τους, το οποίο περιλαμβάνει συμμετοχές από τους Matt Howden, King Dude, Client και πολλούς ακόμα.
Ακούστε: "Tenderness Through Violence", "Children of the Black Light"
No.15 Preoccupations - New Material (Jagjaguwar): Δυο χρόνια μετά το ομώνυμο ντεμπούτο τους ως Preoccupations, οι Καναδοί επέστρεψαν φέτος με το "New Material", το οποίο είναι σαφώς ανώτερο από το προηγούμενο, ενώ ανταγωνίζεται και τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ τους ως Viet Cong. Μάλιστα τρία χρόνια μετά την εμφάνισή τους στο Six dogs, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε και πάλι ζωντανά την μπάντα στην Αθήνα, το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019.
No.14 Iceage - Beyondless (Matador Records): Το αν το "Beyondless" είναι η καλύτερη δουλειά των Iceage θα το δείξει ο χρόνος. Το σίγουρο όμως είναι ότι οι Δανοί δεν σταματούν να είναι ανήσυχα πνεύματα και να εξελίσσουν συνεχώς τον ήχο τους. Το τέταρτο άλμπουμ τους αποτελεί την πιο πολυδιάστατη προσπάθειά τους, που τους φέρνει να απομακρύνονται ακόμα περισσότερο από τις punk ρίζες τους, με πιο έντονες τις shoegaze και dark americana αναφορές τους.
Ακούστε: "Catch It", "Pain Killer"
No.13 ACTORS - It Will Come To You (Artoffact Records): Στην πολύ ενδιαφέρουσα post-punk περίπτωση των ACTORS, είχα αναφερθεί σε παλαιότερη ανάρτηση μέσα στη χρονιά. Το ντεμπούτο τους με τίτλο "It Will Come To You" προσφέρεται τόσο για προσωπικές απανωτές ακροάσεις, όσο και για τα darkwave dancefloors. Οι 80s αναφορές τους είναι αρκετά φανερές και εξαιρετικά ενσωματωμένες στον ήχο των Καναδών, ο οποίος έχει σαφώς μια πιο ποπ αμεσότητα που θα μπορούσε να βρει απήχηση σε ένα αρκετά μεγαλύτερο κοινό από αυτό της συγκεκριμένης σκηνής.
Ακούστε: "Slaves", "L'appel Du Vide"
No.12 Shiny Darkly - Bronze (Crunchy Frog Recordings): Πριν από τέσσερα χρόνια οι Shiny Darkly με είχαν εντυπωσιάσει με το ντεμπούτο τους, το οποίο είχε αποτελέσει ένα από τα κορυφαία του 2014. Το "Little Earth" ήταν ένας κλασσικός post-punk δίσκος με μερικές φανταστικές μελωδίες. Για τον δεύτερο δίσκο τους οι Δανοί δεν πέφτουν στην παγίδα στο να επαναλάβουν την ίδια συνταγή, αλλά πειραματίζονται περισσότερο με νέους ήχους και σε σημεία το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.
No.11 Anna Calvi - Hunter (Domino): Για το τρίτο της άλμπουμ, η Anna Calvi εμφανίζεται πιο απελευθερωμένη στιχουργικά, ενώ και η μουσική της φανερώνει μια πιο "χαλαρή" διάθεση. Συνολικά φανερώνει ότι αποτελεί ένα ανήσυχο πνέυμα που θα συνεχίσει να μας απασχολεί με την κάθε της κυκλοφορία. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη δισκοκριτική του "Hunter", εδώ.
Διαβάστε επίσης:
Οι The Joy Formidable έκλεισαν πέρσι μια δεκαετίας ζωής και έχοντας κυκλοφορήσει τρεις δίσκους μέχρι τώρα, θεωρώ ότι είναι μια αρκετά υποτιμημένη που "παγιδεύτηκε" από την indie rock ταμπέλα. Ο τέταρτος δίσκος τους με τίτλο "Aaarth" φανερώνει όλη τη γκάμα των Ουαλών, με goth, psych μέχρι και ανατολίτικες αναφορές, ο οποίος συναγωνίζεται άξια το εντυπωσιακό ντεμπούτο τους του 2011 - "The Big Roar".
Ακούστε: "Y Bluen Eira", "Cicada Land On Your Back"
Ήδη έχουν κυκλοφορήσει αρκετές καταπληκτικές δουλειές μέσα στη χρονιά, η οποία έχει αρχίσει να διαμορφώνεται μουσικά. Μπορείτε να διαβάσετε τη σχετική ανάρτηση για τις δέκα που ξεχώρισα μέχρι τώρα, εδώ. Όμως παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον τα άλμπουμ που έρχονται μέσα στους επόμενους μήνες. Υπάρχουν φυσικά κάποιοι αναμενόμενοι δίσκοι για τους οποίους απομένουν μόνο οι ανακοινώσεις, όπως αυτοί των Muse, των White Lies ή των The Twilight Sad. Από τις επιβεβαιωμένες επερχόμενες δουλειές, οι δέκα που μου έρχονται πρώτες στο μυαλό για τους επόμενους μήνες είναι (κατάταξη βάση επίσημης ημερομηνίας κυκλοφορίας):
01. Interpol - Marauder (24 Αυγούστου, Matador Records)
02. King Dude - Music To Make War To (24 Αυγούστου, Van Records)
03. Wild Nothing - Indigo (31 Αυγούστου, Captured Tracks)
04. IDLES - Joy As An Act Of Resistance (31 Αυγούστου, Partisan Records)
05. Anna Calvi - Hunter (31 Αυγούστου, Domino Record Co)
06. Shiny Darkly - Bronze (14 Σεπτεμβρίου, Third Coming Records/ Crunchy Frog)
07. We Were Promised Jetpacks - The More I Sleep, The Less I Dream (14 Σεπτεμβρίου, Big Scary Monsters)
08. Motorama - Many Nights (21 Σεπτεμβρίου, Talitres)
09. Suede - The Blue Hour (21 Σεπτεμβρίου, Rhino)
Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο ΕΡ των Dum Dum Girls με τίτλο "End of Daze" από την Sub Pop(ακούστε το εδώ), που περιλαμβάνει τον Sune Rose Wagner των Raveonettes στην παραγωγή αλλά και στην ηχογράφηση, όπως και μια διασκευή στο "Trees and Flowers" των Strawberry Switchblade. Το "Lord Knows" το είχαμε ακούσει όταν η μπάντα είχε αποφασίσει να το διαθέσει δωρεάν πριν από δυο μήνες. Σειρά έχει το βίντεο του κομματιού, το οποίο μπορείτε να τσεκάρετε παρακάτω:
Οι Exitmusic μας παρέδωσαν φέτος το πολύ καλό ντεμπούτο δίσκο τους "Passage" από το οποίο, χωρίς να θέλω να αδικήσω τα υπόλοιπα κομμάτια, ξεχωρίζει το "The Modern Age"(την άποψή μου για το άλμπουμ μπορείτε να βρείτε εδώ). Αυτό είναι και το νέο single της μπάντας με το βίντεο, σε σκηνοθεσία Daniel Ryan, να ακολουθεί:
Το "Wolf's Law" ήταν το νέο δείγμα από την επερχόμενη δουλειά των Ουαλών The Joy Formidable. Το "Cholla" είναι το δεύτερο κομμάτι που κάνουν διαθέσιμο, το βίντεο του οποίου κυκλοφορεί εδώ και κάποιες μέρες και μπορείτε να το δείτε παρακάτω:
Το "Wolf's Law" είναι το πρώτο νέο κομμάτι που κάνουν διαθέσιμο οι The Joy Formidable, μετά από το ντεμπούτο τους, με τίτλο "The Big Roar" του 2011, και ένα από τα πιο αξιόλογα άλμπουμ της χρονιάς αυτής. Το συγκρότημα βρίσκεται στο στούντιο για την ηχογράφηση του δεύτερου δίσκου του, και από τα πρώτα δείγματα φαίνεται ότι μάλλον βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Με το "Wolf's Law"(όνομα εμπνευσμένο από τη θεωρία του Γερμανού χειρούργου Julius Wolff) η μπάντα δείχνει να προσθέτει και άλλα στοιχεία στον ήχο της. Ξεκινάει με μια εύθραυστη μελωδία σε πιάνο, και κλιμακώνεται ιδανικά εξωτερικεύοντας την ένταση που χαρακτηρίζει τον ήχο των The Joy Formidable. Συνοδεύεται μάλιστα, από ένα πολύ καλοφτιαγμένο βίντεο, το οποίο αξίζει να τσεκάρετε:
.jpg)
