Τα καλύτερα άλμπουμ του 2017 No.31 - 40

Ιανουαρίου 22, 2018


Κάθε χρόνο στο κλασσικό μουσικό απολογισμό της χρονιάς, γίνεται λόγος για ποσό καλή ή κακή ήταν δισκογραφικά η χρονιά που πέρασε. Φυσικά η παραγωγή είναι πολύ μεγάλη, οπότε είναι στο χέρι του ακροατή, τι θα επιλέξει να ακούσει και πόσα από όλα αυτά θα του μείνουν. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο "ρίσκο", μιας και το διάστημα είναι πολύ μικρό για να κριθούν αυτές οι δουλειές. Πόσες φορές έχει συμβεί άλμπουμ που έχουν ενθουσιάσει τον πρώτο καιρό, να αποτελούν μετά από λίγα χρόνια, μια απλή αναφορά και άλλα που έχουν "ωριμάσει" εξαιρετικά να απαιτούν όλο και  περισσότερες ακροάσεις;
Η παρακάτω, και πρώτη για φέτος λίστα, περιλαμβάνει άλμπουμ που με εξέπληξαν ευχάριστα, όπως ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Liam Gallagher, που είναι μάλλον ότι καλύτερο έχει παρουσιάσει κάποιο μέλος των Oasis εδώ και είκοσι χρόνια. Αλλά και γκρουπ όπως οι Queens of the Stone Age, Royal Blood, Kasabian, Depeche Mode επανήλθαν με αρκετά δυναμικά με αξιόλογες δουλειές, ενώ οι Wire βρίσκονται κάθε χρόνο στη συγκεκριμένη λίστα με το ένα πολύ αξιόλογο άλμπουμ μετά το άλλο. Από την άλλη ο Morrissey κατάφερε να μας απασχολήσει άλλη μια φορά, όμως πέρα από τις πάντα "ενδιαφέρουσες" δηλώσεις του παρουσίασε και έναν πολύ αξιόλογο δίσκο. Αναλυτικά όμως:

No.40 The Underground Youth - What Kind Of Dystopian Hellhole Is This? (Fuzz Club Records): Οι The Underground Youth, που είναι αρκετά αγαπητοί στο ελληνικό κοινό, μας έχουν συνηθίσει στο να κυκλοφορούν αξιόλογες δουλειές και ο νέος τους δίσκος δεν απογοητεύει, περιέχοντας μερικά από τα καλύτερα κομμάτια που έχει γράψει το σχήμα από το Μάντσεστερ.
Ακούστε: "Alice", "America"


No.39 Austra - Future Politics (Domino): Ίσως η μεγαλύτερη διαφορά του "Future Politics" σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες είναι ότι εδώ η Stelmanis έχει ένα μήνυμα να περάσει και όπως φαίνεται και από τον τίτλο του άλμπουμ, αποτελεί ότι πιο πολιτικοποιημένο έχει παρουσιάσει. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το φετινό άλμπουμ των Austra εδώ.

No.38 Me And That Man - Songs Of Love And Death (Cooking Vinyl): Ο Adam "Nergal" Darski είναι γνωστός ως ο frontman των Behemoth. Για το νέο του project αφήνει στην άκρη το black metal του βασικού του σχήματος, για χάρη ενός πιο country, dark americana ήχου, στο ύφος των Wovenhand, και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει απόλυτα.
Ακούστε: "My Church Is Black", "Magdalene"

No.37 Depeche Mode - Spirit (Columbia): Μπορεί οι Depeche Mode να έχουν φανατικό κοινό αλλά, όπως είχα παρατηρήσει, το ενδιαφέρον για νέο υλικό από το σχήμα είχε ατονήσει. Αυτό το έργο είχε κυρίως να επιτελέσει το "Spirit" και το καταφέρνει σε ικανοποιητικό βαθμό. Διαβάστε αναλυτικά για το νέο άλμπουμ των Depeche Mode εδώ.

No.36 Wire - Silver / Lead (Pink Flag): Το "Silver / Lead" είναι το τρίτο συνεχόμενο άλμπουμ των Wire τα τρία τελευταία χρόνια, οι οποίοι είναι πλέον μόνιμοι της συγκεκριμένης λίστας. Φυσικά αν μπορούσα να διαλέξω κομμάτια και από τα τρία άλμπουμ θα έφτιαχνα έναν κορυφαίο δίσκο, αλλά και η νέα τους δουλειά μας χαρίζει άλλο ένα απολαυστικό άκουσμα.

No.35 Royal Blood - How Did We Get So Dark? (Warner): Μπορεί οι Royal Blood να μην αλλάζουν και πολύ την επιτυχημένη συνταγή του ντεμπούτο τους, αλλά με το "How Did We Get So Dark?" μας παραδίδουν άλλο ένα πολύ αξιόλογο και απίστευτα διασκεδαστικό ροκ άλμπουμ, γεμάτο καλές στιγμές.
Ακούστε: "I Only Lie When I Love You", "Lights Out"


No.34 Kasabian - For Crying Out Loud (Columbia): Μπορεί το νέο άλμπουμ των Kasabian να μην φτάνει στα επίπεδα του "West Ryder Pauper Lunatic Asylum" ή και του "Velociraptor!", αλλά αποτελεί σημαντική βελτίωση από την προηγούμενη δουλειά τους. Το σίγουρο είναι ότι τα κομμάτια του νέου άλμπουμ ακούγονται ακόμα καλύτερα ζωντανά, όπως είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε από κοντά στην πρόσφατη επίσκεψη των Kasabian για λογαριασμό του Ejekt Festival 2017. Διαβάστε το album review του "For Crying Out Loud" εδώ.

No.33 Queens Of The Stone Age - Villains (Matador Records): Η νέα δουλειά της μπάντας του Josh Homme είναι όλα όσα θα περίμενε κανείς. Ένα δυνατό άλμπουμ λοιπόν, πιο "χορευτικό", που κυρίως όμως καταφέρνει να συντηρήσει και ακόμα και να μεγαλώσει τον μύθο των Queens Of The Stone Age.

No.32 Liam Gallagher - As You Were (Warner): O τραγουδιστής των Oasis αποφάσισε επιτέλους να κυκλοφορήσει το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ και το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό, κερδίζοντας παράλληλα την μάχη των Gallagher αφού και ο Noel κυκλοφόρησε φέτος δίσκο. Το πιο σημαντικό όμως είναι, ότι το "As You Were" περιέχει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια, στο γνωστό Oasis ύφος, μετά το "Be Here Now".
Ακούστε: "Wall Of Glass", "For What It's Worth"

No.31 Morrissey - Low In High School (BMG): Μετά από τις διάφορες περιπέτειές του με τις δισκογραφικές εταιρείες τρία χρόνια πριν, ο Morrissey βρήκε νέα στέγη και επέστρεψε με νέα δουλειά τον Νοέμβριο που μας πέρασε. Το "Low In High School" είναι ίσως ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει ο Moz μετά το "You Are the Quarry" του 2004.

Διαβάστε επίσης:

You Might Also Like

0 Comments