Δεν νομίζω να έχω ξαναγράψει για τους Nightwish εδώ. Η αλήθεια ότι παρακολούθουσα με μεγάλο ενδιαφέρον την πορεία της μπάντας αφού, μέχρι και το "Once", είχαν κυκλοφορήσει μερικά εξαιρετικά άλμπουμ για το είδος που υπηρετούν. Μετά όμως τη φυγή της Tarja Turunen, τα άλμπουμ τους όλα έχουν την ίδια δομή και οι συνθέσεις υπολείπονταν υπερβολικά σε σχέση με οτιδήποτε είχαν παρουσιάσει παλαιότερα. Η αντικατάσταση της Anette Olzon με την Floor Jansen βελτίωσε σημαντικά τα πράγματα, τουλάχιστον στα φωνητικά. Μπορεί μέχρι τώρα να έχουν αποφύγει τη χρήση των οπερατικών φωνητικών (ίσως μια έξυπνη κίνηση για να μην γίνονται συγκρίσεις με την Tarja), αλλά η Jansen έχει φανταστική φωνή, καταπληκτικές δυνατότητες και αποτελεί αδυναμία μου από τότε που ήταν στους After Forever. Τρανή απόδειξη είναι και το πρώτο single των Nightwish, με τίτλο "How's The Heart", από τον νέο τους δίσκο που κυκλοφόρησε στις 10 Απριλίου από την Nuclear Blast Records. 

Oι ανακοινώσεις της κυβέρνησης που ήρθαν μετά τις εξελίξεις της πανδημίας του κορονοϊού, ανάγκασαν και τα Release Athens Festival και AthensRocks να ανακοινώσουν τις ακυρώσεις των φετινών προγραμμάτων τους. Το δελτίο τύπου και των δυο διοργανώσεων ανέφερε ότι βρίσκονται σε συζητήσεις με τους καλλιτέχνες που θα εμφανίζονταν στα φεστιβάλ τους ώστε να επαναπρογρομματιστούν οι εμφανίσεις τους για τα αντίστοιχα φεστιβάλ του 2021. Μέχρι τότε άλλωστε θα πρέπει να περιμένουμε για οποιοδήποτε φεστιβάλ. Οι γενικότερη κατάσταση είναι πρωτόγνωρη και εννοείται προέχει το γενικότερο καλό. Τώρα για το αν η κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, νοιάζονται για την δημόσια υγεία είναι ένα άλλο θέμα. Αναμένονται πάντως περισσότερες πληροφορίες το επόμενο διάστημα για τους κατόχους εισιτηρίων και από τα δυο φεστιβάλ.

Χθες ο Noel Gallagher έκανε διαθέσιμη μια ακυκλοφόρητη ηχογράφηση των Oasis με τίτλο "Don’t Stop…", η οποία έγινε πριν από δεκαπέντε χρόνια. Ο Gallagher  δήλωσε στο twitter ότι θεωρούσε το αυτό το demo χαμένο για πάντα και ότι ο άπλετος χρόνος που έχει λόγω του κορονοϊού τον ώθησε να ψάξει κάποια παλιά cd και να το βρει. Ο αδερφός του από την άλλη, δήλωσε ξανά πριν από λίγο καιρό ότι επιθυμεί την επανένωση των Oasis, αυτή τη φορά για μια φιλανθρωπική συναυλία για όλους τους εργαζομένους του συστήματος υγείας της χώρας του.

Οι Fake Names είναι ένα νέο punk σχήμα που αποτελείται από τους Brian Baker (Bad Religion, Minor Threat), Michael Hampton (S.O.A., One Last Wish), Dennis Lyxzén (Refused, The (International) Noise Conspiracy, INVSN), και Johnny Temple (Girls Against Boys). To γκρουπ σχηματίστηκε από τους Baker και Hampton με την ιδέα να κυκλοφορήσουν κάποιο single. Τελικά όμως το εγχείρημα πήρε άλλες διαστάσεις και με την προσθήκη των υπόλοιπων μελών, οι Fake Names θα κυκλοφορήσουν στις 8 Μαΐου την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά από την Epitaph Records. Παρακάτω μπορείτε να δείτε το tracklist του "Fake Names" αλλά και να ακούσετε τα τρία κομμάτια που έχουν κάνει γνωστά μέχρι τώρα ("Being Them", "First Everlasting" και "Brick").

01. All For Sale

02. Driver

03. Being Them

04. Brick

05. Darkest Days

06. Heavy Feather

07. First Everlasting

08. This Is Nothing

09. Weight

10. Lost Cause

Επτά χρόνια μετά το "Lightning Bolt", οι Pearl Jam κυκλοφόρησαν φέτος στις 27 Μαρτίου το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "Gigaton", το οποίο μπορείτε να το ακούσετε ολόκληρο εδώ. Πριν από αυτό όμως προηγήθηκαν άλλοι δέκα και σε αυτή την ανάρτηση θα προσπαθήσω να τα βάλω σε μια σειρά. Ας ξεκινήσω με το τίτλο (που θα μπορούσε να είναι από το τέλειο στο λιγότερο τέλειο). Οι Pearl Jam αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα κολλήματα της ζωής μου, οπότε δεν θεωρώ ότι έχουν κυκλοφορήσει κακό άλμπουμ. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι πιστεύω ότι όλα βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. 

Το συγκρότημα μεγαλούργησε στα 90s και είναι ότι καλύτερο έβγαλε η grunge σκηνή. Άλλωστε ποιο άλλο σχήμα έχει κυκλοφορήσει μια τέτοια διαστημική δισκογραφική τριλογία και αναφέρομαι στα πρώτα τρία τους άλμπουμ. Όποιο και να επιλέξει κάποιος ως το κορυφαίο τους θα ήταν κατανοητό. Μπορεί το ντεμπούτο "Τen" να είναι η προφανής επιλογή, μιας και αποτελεί τον καλύτερο, τουλάχιστον, grunge δίσκο, αλλά επειδή υπάρχουν και άλλα κριτήρια, η επιλογή μου είναι...

10. Backspacer (20 Σεπτεμβρίου 2009): Οι προσδοκίες που δημιούργησε το ομώνυμο άλμπουμ του 2006 ήταν μεγάλες και μπορεί το "Backspacer" να μην κατάφερε να τις εκπληρώσει, πέρα από την ανάγκη για νέο υλικό, αλλά περιείχε και μερικά καταπληκτικά κομμάτια όπως το "Unthought Known".

09. Lightning Bolt (15 Οκτωβρίου 2013): Ο ακριβώς προηγούμενος δίσκος τους πριν από το "Gigaton", είναι ένας απολαυστικός δίσκος που παρά τις όποιες αδυναμίες του, έχει ωριμάσει εξαιρετικά σε όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα. 

08. Riot Act (12 Νοεμβρίου 2002): Μπορεί το συγκεκριμένο άλμπουμ να συγκέντρωσε πολύ αντικρουόμενες κριτικές και εμπορικά να μην ήταν ανάλογο των προηγούμενων κυκλοφοριών τους αφού δεν είχε κάποιο χιτάκι (εκτός ίσως το "Save You") αλλά είναι το τελικά το άλμπουμ των 00s που πέρα από το "αβοκάντο", έχω ακούσει περισσότερο. Επίσης το "I Am Mine" δεν υπάρχει...

07. Binaural (16 Μαΐου 2000): Μπορεί η θέση αυτή να φαντάζει άδικη για αυτό το φανταστικό άλμπουμ, αλλά σχεδόν όλα τα άλμπουμ από τη θέση αυτή και μετά, τα θεωρώ κορυφαία με μικρές διαφορές που μπορεί να οφείλονται και σε προσωπικές εμπειρίες. Το "Binaural" κατάφερε να κρατήσει απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στις δυνατές και πιο ήρεμες στιγμές, κρατώντας σχεδόν το ίδιο υψηλό συνθετικό επίπεδο σε όλες.

 06. Yield (3 Φεβρουαρίου 1998): Οι Pearl Jam έκλεισαν τη δεκαετία με ένα άλμπουμ που μπορεί να μην μπορεί να μην είναι ακριβώς στην ίδια κατηγορία με τα τέσσερα που προηγήθηκαν στα 90s, αλλά έχει πολλά κομμάτια όπως τα "Brain of J.", "Given to Fly", "Wishlist" που μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις καλύτερες στιγμές τους.

05. Pearl Jam (2 Μαΐου 2006): Τεράστιο κόλλημα. Ο καλύτερος δίσκος του σχήματος από το Σιάτλ για τα 00s, καταφέρνει να σε ταξιδέψει στους πρώτους του δίσκους και τις κορυφαίες στιγμές του. Επίσης είναι και η δουλειά που έφερε τους Pearl Jam για πρώτη και μοναδική φορά στην Αθήνα για μια μοναδική εμφάνιση που αποτέλεσε την κορυφαία συναυλιακή εμπειρία που έχω βιώσει.

04. No Code (27 Αυγούστου 1996): Το τέταρτο άλμπουμ των Pearl Jam δίχασε τους φίλους τους εκείνη την περίοδο. Ήταν το πιο πειραματικό και αρκετά πιο περίεργο σε σχέση με τις πρώτες τρεις εξωπραγματικές κυκλοφορίες τους, αλλά ο χρόνος το δικαίωσε απόλυτα και πλέον αποτελεί ένα απαραίτητο άκουσμα μέσα στη δισκογραφία τους.

03. Vitalogy (6 Δεκεμβρίου 1994): Είναι πολύ δύσκολο όταν έχεις παρουσιάσει απανωτά δυο από τα καλύτερα άλμπουμ μιας δεκαετίας και μιας μουσικής σκηνής, να κυκλοφορήσεις και ένα τρίτο στο ίδιο επίπεδο. Οι Pearl Jam τα κατάφεραν. Μπορεί το "Vitalogy" να μην βρήκε την αναγνώριση των άλλων δυο που προηγήθηκαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υστερεί σε τίποτα.

02. Ten (27 Αυγούστου 1991): Απλά πρόκειται για ένα αριστούργημα. Ο δίσκος που χαρακτήρισε τη grunge σκηνή (μαζί με το "Nevermind" των Nirvana) είναι μάλλον και ο κορυφαίος της δεκαετίας του 90 και είναι πραγματικά μαγικός από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Και μιλάμε για ένα άλμπουμ, που παράδειγμα σε σχέση με το "Nevermind" είχε μηδαμινή προώθηση (πέρα από το βίντεο για το "Jeremy"). Τώρα το γιατί δεν είναι στην πρώτη θέση...

01. Vs. (19 Οκτωβρίου 1993): Μπορεί τα πρώτα τρία άλμπουμ να τα θεωρώ σε παρόμοιο επίπεδο, αλλά η κατάταξη είναι καθαρά προσωπική, βάση συναισθηματικών συνδέσεων. Εδώ οι Pearl Jam συνεργάζονται για πρώτη φορά με τον παραγωγό Brendan O'Brien. Το "Vs.", το οποίο είναι πιο "ωμό" σε σχέση με το "Ten", είναι το πρώτο άλμπουμ που άκουσα ολόκληρο από το σχήμα και αυτό με το οποίο τους αγάπησα. Ακόμα και σήμερα όταν το ακούω, νοιώθω σχεδόν την ίδια ανατριχίλα όπως την πρώτη φορά που άκουσα τον Vedder να τραγουδάει "Oh, please don't go out on me..."

Διαβάστε επίσης:

Τα 10 κορυφαία κομμάτια των Pearl Jam

Η μεγαλύτερη μουσική έκπληξη για το 2018 ήρθε από την Δανία και το ντεμπούτο "Cloudlands" των The Love Coffin. Το σχήμα κατάφερε να συνδυάσει πολύ επιτυχημένα μερικά από τα πιο αγαπημένα μου 90s alternative rock και 80s post-punk στοιχεία, κάνοντάς τα δικά του, καταφέρνοντας παράλληλα να βγάλει έναν αρκετά ξεχωριστό χαρακτήρα. Έτσι πολύ φυσιολογικά το συγκεκριμένο άλμπουμ βρέθηκε στην κορυφή της λίστας με τα καλύτερα της χρονιάς. Μάλιστα ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Jonatan K. Magnussen, μου παραχώρησε μια συνέντευξη την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Συνήθως δεν γράφω την άποψή μου για έναν δίσκο τόσο κοντά στην ημερομηνία κυκλοφορίας του, αλλά είχα την τύχη να μου τον έχει παραχωρήσει η Bad Afro Records εδώ και κάποιο καιρό, οπότε μπορώ να πω ότι έχω αφομοιώσει τον δίσκο αρκετά καλά.

Στο δεύτερο άλμπουμ τους οι The Love Coffin δείχνουν σαν μια μπάντα που έχει βρει τον ήχο της και ενώ στηρίζονται στον ήχο των μουσικών σκηνών που ανέφερα παραπάνω, μπορούν να διαφοροποιούν τα σημεία αναφοράς τους. Εδώ η μεγαλύτερη διαφορά εντοπίζεται στη συνεργασία τους με τον παραγωγό Guy Fixen, που έχει συνεργαστεί με μπάντες όπως οι Pixies, Stereolab, Breeders, και βοηθάει ώστε να έχει η μπάντα έναν πιο πλούσιο ήχο. 

Αυτό το καταλαβαίνεις από το εξαιρετικό ξεκίνημα του "Second Skin" με το "Stripped Down" στο οποίο είναι πολύ έντονες οι The Cure επιρροές (βασικά είναι σαν να έχουν δανειστεί τον ρυθμό του "Lullaby" για να παρουσιάσουν την δική τους εκδοχή), όπως και στο δεύτερο single "Mortalized", το οποίο αν είχε πιο industrial κιθάρες θα μπορούσε να είναι ένα Manson κομμάτι (παίζει τον ίδιο ρόλο με το "See Me When I Crawl" από το ντεμπούτο τους). Από την άλλη το "Caught In A Fire" θα μπορούσα να το φανταστώ σε ένα Primal Scream, Mary Chain άλμπουμ. To πρώτο single "Nothing At All" είναι ένα από τα πιο πιασάρικα κομμάτια της φετινής δουλειάς των Δανών. Είτε μιλάμε για το επιθετικό "Fall" είτε για το μελωδικό "A Shrinking Thing", το σχήμα ξέρει να γράφει μελωδίες που σου μένουν. Στις καλύτερες στιγμές του "Second Skin" είναι φυσικά και το εκρηκτικό "Seasick", όπως και τα δυο πολύ σκοτεινά και ατμοσφαιρικά κομμάτια που κλείνουν το άλμπουμ (ιδίως το "Void" ακούγεται σαν πιο ποπ εκδοχή κάποιου Sopor Aeternus κομματιού).

Αν έλεγα κάτι αρνητικό για των δεύτερο δίσκο των The Love Coffin θα ήταν ότι μου έλειψαν εκείνες οι απρόσμενες αλλαγές που είχαν αρκετά κομμάτια του "Cloudlands". Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται για ένα εξαιρετικό άλμπουμ, που προσφέρεται για πολλαπλές ακροάσεις. Άλλωστε το ντεμπούτο τους είναι από τους δίσκους που έχω ακούσει και συνεχίζω να ακούω όσο λίγα τα τελευταία δυο χρόνια και είμαι σίγουρος ότι και το "Second Skin" θα μου κάνει παρέα για αρκετό καιρό ακόμα.

Βαθμολογία: 8 / 10

Τον Φεβρουάριο που μας πέρασε οι Clan of Xymox κυκλοφόρησαν το single "She". Πριν λίγες ημέρες επέστρεψαν με το δεύτερο φετινό τους single με τίτλο "Lovers". Σε αυτό περιλαμβάνονται επίσης και remixes στο κομμάτι από τους Hante., Actors και Selofan. Το βίντεο που συνοδεύει το "Lovers" σκηνοθέτησε και πάλι η  Zoe Kavanagh.

Όπως φαίνεται θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2021 για να ξαναζήσουμε ένα φεστιβαλιακό καλοκαίρι. Λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και το Ejekt Festival προχώρησε στην ακύρωση τόσο της μέρας των Red Hot Chili Peppers, όσο και αυτής των Foals. Αναμένουμε πλέον και τις ανάλογες ανακοινώσεις και από το Release Athens Festival. Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την ανακοίνωση της διοργανώτριας εταιρείας.

Έχουν περάσει επτά χρόνια από την κυκλοφορία του εκπληκτικού "The Golden Age" και ο Woodkid είναι έτοιμος να επιστρέψει με τη νέα ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά του. Μπορεί να μην υπάρχουν ακόμα πολλές πληροφορίες για το άλμπουμ, αλλά ο Yoann Lemoine γνωστοποίησε το πρώτο single από αυτό. Το "Goliath" είναι ένα εξίσου μελωδικό, δραματικό και κινηματογραφικό κομμάτι σε σχέση με ότι μας έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα και σίγουρα μεγαλώνει την προσμονή για τον δίσκο. Όπως ήταν φυσικό, ο ίδιος ο Lemoine σκηνοθέτησε και το αντίστοιχο βίντεο που συνοδεύει το "Goliath".

Οι Ministry παρουσίασαν ένα νέο κομμάτι με τίτλο "Alert Level". Μπορεί ο τίτλος όπως και οι στίχοι του να μοιάζουν ότι γράφτηκαν για την κατάσταση που βιώνει όλος ο πλανήτης, αλλά όπως δήλωσε ο ηγέτης της μπάντας, Al Jourgensen, το κομμάτι γράφτηκε τον Ιανουάριο όσο το σχήμα ετοιμάζονταν για την περιοδεία του στην Αυστραλία και πριν μπει σε καραντίνα λόγω κορονοϊού. Το αρχικό σχέδιο ήταν το κομμάτι να κυκλοφορήσει ως προπομπός του νέου τους άλμπουμ, το οποίο αναμένεται μέσα στο 2020, αλλά φάνταζε τόσο επίκαιρο που αποφάσισαν να το παρουσιάσουν τώρα.

Οι Betty The Raccoon είναι μια νεοσύστατη μπάντα από την Θεσσαλονίκη που τον Δεκέμβριο που μας πέρασε κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ με τίτλο "Sunshine", που αποτελεί το πρώτο μέρος από το concept άλμπουμ "Between Mud and Sunshine..lies Paranoia". Το συγκρότημα συνδυάζει σχεδόν metalcore κιθάρες με punk pop μελωδίες, που οφείλονται κυρίως στα φωνητικά του σχήματος. Οι Betty The Raccoon παρουσίασαν το πρώτο τους μουσικό βίντεο για το κομμάτι "Shiver", το οποίο μπορείτε να δείτε παρακάτω:

Κανονικά το νέο άλμπουμ των The Killers αναμένονταν στις 29 Μαΐου αλλά λόγω της κατάστασης με τον κορονοϊό, αποφάσισαν να καθυστερήσουν την κυκλοφορία του, χωρίς όμως να έχουν δημοσιοποιήσει πότε τελικά θα μας έρθει αυτό. Παράλληλα όμως έκαναν γνωστό και το "Fire In Bone", το δεύτερο single από το "Imploding the Magic" μετά το "Caution". Σε ένα πρόσφατο livestream, οι Brandon Flowers και Ronnie Vannucci φανέρωσαν το επίσης νέο "Dying Breed". Το ίδιο δίδυμο βρέθηκε και στην εκπομπή CBS This Morning όπου παρουσίασαν άλλο ένα νέο κομμάτι με τίτλο "Blowback". Μπορείτε να ακούσετε όλα τα νέα κομμάτια στα παρακάτω σχετικά βίντεο. 

Μερικές φορές από εκεί που δεν το περιμένεις προκύπτουν τα πιο ενδιαφέροντα projects. Σίγουρα μόνο αναμενόμενο δεν το λες, όταν ο ηγέτης και τραγουδιστής του black metal σχήματος των Behemoth, Adam "Nergal" Darski, έχει τόσες country, blues μουσικές ανησυχίες ώστε να σχηματίσει ένα τέτοιο γκρουπ. Έτσι μαζί με τον  John Porter δημιούργησαν τους Me And That Man και το ντεμπούτο "Songs Of Love And Death" αποτέλεσε μια από τις δουλειές που ξεχώρισα το 2017. Ο Nergal για το νέο του άλμπουμ, και μετά τη φυγή του Porter, επέλεξε να καλέσει μια σειρά από γνωστούς καλλιτέχνες για να συμμετέχουν σε αυτό, με τα ονόματα των Sivert Høyem (Madrugada), Corey Taylor (Slipknot / Stone Sour), Mat McNerney (Grave Pleasures) και Matt Heafy (Trivium) να είναι αυτά που ξεχωρίζουν περισσότερο.

Το "New Man, New Songs, Same Shit, Vol.1" ανοίγει με το "Run With The Devil", στο οποίο συμμετέχει ο Jørgen Munkeby των Νορβηγών Shining, και είναι μάλλον το πιο uptempo κομμάτι του άλμπουμ, ενώ θα μπορούσα να το φανταστώ και σε ένα δίσκο των Black Rebel Motorcycle Club. Ακολουθεί το "Coming Home" και δεν ξέρω αν με επηρεάζει τόσο η φωνή και ερμηνεία του Høyem, αλλά θα μπορούσε άνετα να ανήκει στο συγκρότημα του τελευταίου. Φυσικά οι Nick Cave, Wovenhand επιρροές υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια του δίσκου, αλλά εμφανίζονται έντονα σε κομμάτια όπως το "Burning Churches" (με τον Mat McNerney στα φωνητικά) και το "Man Of The Cross". Τα folk σημεία των "Męstwo" (το μόνο κομμάτι χωρίς συμμετοχή, στο οποίο Nergal τραγουδάει στα Πολωνικά) και "Deep Down South" (με την Johanna Sadonis των Lucifer στα γυναικεία φωνητικά) είναι καλοδεχούμενα. Ο Ihsahn των Emperor στο "By The River" και οι Corey Taylor και Brent Hinds (των Mastodon) στο "How Come?" εναρμονίζονται ιδανικά στο blues rock ήχο αυτών των κομματιών. Στο κλείσιμο του δίσκου με το "Confession" (με τον Niklas Kvarforth των Σουηδών Shining), ο Nergal μάλλον κάνει και μια μικρή σύνδεση με το βασικό του σχήμα, προσπαθώντας να παντρέψει τους δυο κόσμους του.

Συνολικά το "New Man, New Songs, Same Shit, Vol.1" έχει περισσότερη ποικιλία, αλλά παράλληλα βουτάει περισσότερο στον dark americana ήχο. Μπορεί οι Behemoth και οι Me And That Man να απέχουν πάρα πολύ ηχητικά, αλλά και τα δυο σχήματα μοιράζονται το ίδιο σκοτάδι. Έχει περισσότερα αξιόλογα κομμάτια από το ντεμπούτο του σχήματος, αλλά υστερεί και εδώ σε ότι αφορά τη ταυτότητα που θα το βοηθήσει να ξεφύγει από τα σημεία αναφοράς του. Το πείραμα όμως συνεχίζει να είναι επιτυχημένο και είμαι σίγουρος ότι οι Me And That Man θα συνεχίσουν την πορεία και την εξέλιξή τους. 

Βαθμολογία: 7 / 10

Τον Μάρτιο οι Paradise Lost ανακοίνωσαν ότι ο δέκατος έκτος δίσκος της καριέρας τους, με τίτλο "Obsidian", θα κυκλοφορήσει στις 15 Μαΐου από τη Nuclear Blast Records. Τότε ακούσαμε και το πρώτο single από τον δίσκο, το "Fall From Grace", το οποίο αν και εξαιρετικό έμοιαζε σαν να ξέμεινε από το "Medusa". Τώρα έκαναν γνωστό και το δεύτερο κομμάτι από το "Obsidian", το οποίο ονομάζεται "Ghosts" και ήταν το b-side του πρώτου single. Μάλιστα το σχήμα δήλωσε ότι με το κομμάτι αυτό ήθελε να επανέλθει σε έναν πιο goth ήχο και να αποδώσει φόρο τιμής στους αγαπημένους του Sisters Of Mercy.

Οι Egoera είναι ένα instrumental post-rock σχήμα από την Αθήνα και στις 30 Απριλίου θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τους άλμπουμ, με τίτλο "Fortuna", σε CD και ψηφιακή μορφή μέσω της bandcamp ιστοσελίδας τους. Η αρχή έγινε το 2014 με ένα demo που αποτελούνταν από τα κομμάτια "Today We Are Infinite" και "Aftermath", ενώ η συνέχεια μας ήρθε δυο χρόνια μετά με το single "Virtues". 

Το ντεμπούτο τους αποτελείται από επτά ορχηστρικά κομμάτια και από το πρώτο άκουσμα σε κερδίζουν οι πολύ όμορφες μελωδίες τους, αλλά και γενικότερα το πολύ προσεγμένο "χτίσιμο" των κομματιών. Ο ήχος τους φέρνει στο μυαλό αυτόν κλασσικών ονομάτων όπως οι God Is An Astronaut, ενώ η χρήση του βιολιού και του σαξόφωνου είναι πολύ επιτυχημένες και έξυπνες πινελιές. Η μπάντα έχει ήδη παρουσιάσει το πρώτο κομμάτι από τον επερχόμενο δίσκο της, το "Hiru", μαζί με ένα timelapse/hyperlapse βίντεο που δείχνει την πόλη της Αθήνας.

Οι Kooba Tercu κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο το 2015 κι έκτοτε έχουν βρεθεί σε μικρότερες ή μεγαλύτερες σκηνές όπως του Plissken Festival το 2016, support act στο sold out live των Goat στο Gagarin αλλά και δίπλα σε μπάντες όπως Acid Mothers Temple, Föllakzoid, Lena Platonos, Circle, Nurse With Wound και Soft Moon. 

H Rocket Recordings παρουσιάζει το δεύτερο single "Fair Game" των Kooba Tercu από το επικείμενο album "Proto Tekno" που θα κυκλοφορήσει στις 22 Μαΐου. Συνεχίζοντας το μουσικό ταξίδι ανάμεσα στο εξαιρετικά οικείο και το παράταιρα διαφορετικό, οι Kooba Tercu επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν αρχειακό υλικό από τον προηγούμενο αιώνα για το βίντεο του νέου single, χωρίς όμως να μπορούν να στρέψουν το βλέμμα μακριά από όσα συμβαίνουν τελευταία.

Όπως είναι φυσιολογικό ένας ακόμα από τους τομείς που έχει επηρεαστεί τα μέγιστα την περίοδο αυτή, λόγω της πανδημίας του covid-19, είναι και η μουσική βιομηχανία με μαζικές ακυρώσεις συναυλιών και σχεδόν όλων, μέχρι τώρα, των μεγάλων περιοδειών και φεστιβάλ. Από την άλλη οι περισσότερες κυκλοφορίες προχωρούν κανονικά έστω και με κάποια καθυστέρηση. Πολλά συγκροτήματα επέλεξαν να αναβάλλουν την ημερομηνία κυκλοφορίας του νέου τους δίσκου, γιατί ίσως και με τα εμπορικά καταστήματα ανοιχτά να είχαν περισσότερα μέσα να προωθήσουν τη δουλειά τους, ενώ άλλα προχώρησαν ανεπηρέαστα με τις κυκλοφορίες τους. Ανεξάρτητα από αυτό όμως, υπάρχουν πολλές και ενδιαφέρουσες δουλειές που έρχονται μέσα στο επόμενο τρίμηνο. Οι δέκα που έχω ξεχωρίσει είναι (κατάταξη βάση ημερομηνίας κυκλοφορίας):

01. The Love Coffin - Second Skin (24 Απριλίου, Bad Afro Records)

02. Car Seat Headrest - Making A Door Less Open (1 Μαΐου, Matador Records)

03. Houses of Heaven - Silent Places (1 Μαΐου, Felte Records)

04. Choir Boy - Gathering Swans (8 Μαΐου, Dais Records)

05. Paradise Lost - Obsidian (15 Μαΐου, Nuclear Blast Records)

06. Einstürzende Neubauten - Alles In Allem (15 Μαΐου, Potomak)

07. Protomartyr - Ultimate Success Today (29 Μαΐου, Domino Records)

08. The Killers - Imploding the Magic (29 Μαΐου, Island Records)

09. Muzz - Muzz (5 Ιουνίου, Matador Records)

10. Jehnny Beth - To Love Is To Live (12 Ιουνίου, 20L07)

Τρία χρόνια μετά το ντεμπούτο τους - "Passive With Desire" - οι Choir Boy επιστρέφουν με το δεύτερο άλμπουμ τους. Το "Gathering Swans", όπως θα ονομάζεται αυτό, θα κυκλοφορήσει στις 8 Μαΐου από την Dais Records. Το σκοτεινό dream pop σχήμα από την Γιούτα έχει κάνει γνωστά μέχρι τώρα, δυο κομμάτια από τον επερχόμενο δίσκο του, τα "Toxic Eye" και "Complainer", με το "Sweet Candy" να αποτελεί το νέο του single.

Όπως και οι περισσότερες συναυλίες αυτής της περιόδου, έτσι και η προγραμματισμένη εμφάνιση των White Lies στο Θέατρο Βράχων το Σάββατο 30 Μαΐου δεν θα πραγματοποιηθεί. Μάλιστα σύμφωνα με την ανακοίνωση της διοργανώτριας εταιρίας η συναυλία ακυρώνεται, αφού δεν υπάρχουν σχέδια αυτή τη στιγμή για τη μεταφορά της σε άλλη ημερομηνία. Το συγκρότημα, μέσω του twitter λογαριασμού του, εξέφρασε τη θλίψη για την ακύρωση της συγκεκριμένης εμφάνισης. Σύντομα θα ακολουθήσουν και περισσότερες πληροφορίες για την επιστροφή των εισιτηρίων. Να θυμίσω ότι οι White Lies κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό "FIVE" πέρσι τον Φεβρουάριο. 

Η δεύτερη, και τελευταία μέχρι σήμερα, δισκογραφική δουλειά των Savages με τίτλο "Adore Life" κυκλοφόρησε πριν από τέσσερα χρόνια. Ήταν μια αξιόλογη προσπάθεια, αν και δεν συγκρίνεται με το φανταστικό ντεμπούτο του "Silence Yourself" του 2013. Τώρα η τραγουδίστρια του σχήματος, Jehnny Beth, είναι έτοιμη να κυκλοφορήσει τον πρώτο προσωπικό δίσκο της καριέρας της, με τίτλο "To Love Is To Live". Αρχικά ήταν να κυκλοφορήσει στις 8 Μαΐου, αλλά λόγω της κατάστασης με τον κορονοϊό  θα είναι τελικά διαθέσιμος στις 12 Ιουνίου. Την παραγωγή του άλμπουμ ανέλαβε ο Flood, μαζί με τον Atticus Ross και τoν μακροχρόνιο συνεργάτη της, Johnny Hostile. Στο "To Love Is To Live" συμμετέχουν οι Romy Madley Croft των The ΧΧ και Joe Talbot των IDLES, όπως και ο ηθοποιός Cillian Murphy. Μετά το "Flower", το "Innocence" είναι το δεύτερο single που κάνει γνωστό η Beth από το επερχόμενο άλμπουμ της. Ακούστε και τα δυο νέα κομμάτια παρακάτω:

Τρία χρόνια μετά το ντεμπούτο του "To Deaf And Day", οι Glaare έχουν έτοιμο τον δεύτερο δίσκο τους που θα κυκλοφορήσει από την Weyrd Son Records. Το "Your Hellbound Heart", όπως ονομάζεται το νέο άλμπουμ, αναμένεται το φετινό καλοκαίρι και το darkwave συγκρότημα από το Λος Άντζελες έδωσε στην δημοσιότητα το πρώτο του single με τίτλο "Mirrors". Το κομμάτι συνοδεύεται και από ένα νέο βίντεο, σε σκηνοθεσία του Brandon Pierce, το οποίο μπορείτε να δείτε παρακάτω:

Οι The Twilight Sad κυκλοφόρησαν πέρσι τον πέμπτο δίσκο της καριέρας τους με τίτλο "It Won/t Be Like This All the Time". Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την γνώμη μου για το άλμπουμ, εδώ. Ο τραγουδιστής του σχήματος, James Graham, δήλωσε ότι σκέφτονταν να ηχογραφήσουν μια ζωντανή εμφάνιση εδώ και καιρό και ότι ο τίτλος αλλά και τα κομμάτια του τελευταίου άλμπουμ φαντάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ. Έτσι σαν δώρο προς τους φίλους τους παρουσίασαν πριν από λίγες ημέρες το "It Won/t Be Like This All the Time Live", το οποίο μπορείτε να το ακούσετε (όπως και να το κατεβάσετε με την επιλογή pay what you want) από την επίσημη bandcamp ιστοσελίδα της Rock Action Records. Οι ηχογραφήσεις προέρχονται από την περσινή περιοδεία των The Twilight Sad και περιλαμβάνουν και μια διασκευή στο "Keep Yourself Warm" των Frightened Rabbit.

Οι She Past Away συμπληρώνουν φέτος δέκα χρόνια παρουσίας στη μουσική σκηνή και το γιορτάζουν με μια νέα κυκλοφορία με τον απλό τίτλο "Χ'. Πρόκειται για μια συλλογή από 22 remixes σε κομμάτια των Τούρκων και από τα τρία άλμπουμ τους, με μερικά "μέγαλα" ονόματα να συμμετέχουν σε αυτή, όπως οι Clan Of Xymox, Front 242, Lebanon Hanover, Boy Harsher και The Soft Moon. Οι τελευταίοι επέλεξαν το "Ritüel" από το άλμπουμ "Belirdi Gece" του 2011 και την εκδοχή τους στο κομμάτι μπορείτε να την ακούσετε στο βίντεο που ακολουθεί. Oι She Past Away ήταν προγραμματισμένο να βρεθούν στις 30 Μαΐου στην Αθήνα για να μας παρουσιάσουν το τελευταίο τους άλμπουμ "Disko Anksiyete", που ήταν ένα από τα κορυφαία της περσινής χρονιάς. Από την άλλη οι The Soft Moon μας επισκέφτηκαν πριν από λίγους μήνες για μια συναυλία στο Temple Athens στα πλαίσια της προώθησης του "Criminal", που κυκλοφόρησε το 2018.

Παρόλο που ο τελευταίος δίσκος των The Blue Angel Lounge, το "A Sea Of Trees", ήταν ο κορυφαίος της καριέρας τους και ένας από τους καλύτερους του 2014, το συγκρότημα ανακοίνωσε τη διάλυσή του την ίδια χρονιά. Η επανένωσή τους το 2018 για μια συναυλία δημιούργησε όμως προσμονή και για νέο υλικό. Τελικά οι Γερμανοί κυκλοφόρησαν χθες το νέο τους single, με τίτλο "Wounds", το οποίο μπορείτε να το ακούσετε παρακάτω:

Η Florence Welch αποκάλυψε το νέο της κομμάτι, το οποίο ονομάζεται "Light Of Love". Αυτό προέρχεται από τις ηχογραφήσεις του τελευταίου άλμπουμ των Florence And The Machine, που ήταν το "High As Hope" του 2018. Όπως δήλωσε η ίδια, όλα τα έσοδα από το νέο της single θα πάνε στην βρετανική Intensive Care Society, μια οργάνωση που βοηθάει όσους εργάζονται σε θέσεις ιατρικού και υγειονομικού ενδιαφέροντος. Να θυμίσω ότι η Florence βρέθηκε για τρεις sold-out συναυλίες πέρσι στην χώρα μας. Για την εμφάνισή της στο Ολυμπιακό Στάδιο Γαλατσίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Ακούστε το "Light Of Love" παρακάτω:

Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από το τελευταίο άλμπουμ των Car Seat Headrest και το "Teens Of Denial", μια δουλειά που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Την 1η Μαΐου το σχήμα επιστρέφει με τον δίσκο "Making A Door Less Open", ο οποίος θα είναι διαθέσιμος από τη Matador Records. Ο Will Toledo δήλωσε μάλιστα ότι δούλευε τα κομμάτια του συγκεκριμένου άλμπουμ για πέντε χρόνια. Μετά τα "Can’t Cool Me Down" και "Martin", το "Hollywood" αποτελεί το νέο single από την επερχόμενη κυκλοφορία των Car Seat Headrest, για το οποίο γύρισαν ένα βίντεο σε σκηνοθεσία της Sabrina Nichols.

Την 1η Μαΐου οι Austra κυκλοφορούν το νέο τους δίσκο, με τίτλο "HiRUDiN", από την Domino Records. Με κάθε άλμπουμ, αρχικά με το "Olympia" και στη συνέχεια με το "Future Politics", η Katie Stelmanis δείχνει να απομακρύνεται μουσικά όλο και περισσότερο από το σκοτεινό χαρακτήρα που φανέρωσε στο καταπληκτικό ντεμπούτο της, "Feel It Break" του 2011, προς έναν αρκετά πιο ποπ. Σε αυτό συνηγορεί και το νέο της single, "Mountain Baby", στο οποίο συμμετέχει η Cecile Believe και συνοδεύεται από το παρακάτω επίσημο βίντεο. 

Οι Muzz είναι το νέο γκρουπ του Paul Banks, τραγουδιστή των Interpol, μαζί με τον Matt Barrick, ντράμερ των The Walkmen, και το "πολυεργαλείο" Josh Kaufman που στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με σχήματα όπως οι The National και Hiss Golden Messenger. Το νέο σχήμα έχει κάνει ήδη γνωστά τα "Bad Feeling" και "Broken Tambourine" και το "Red Western Sky" αποτελεί το τρίτο κομμάτι που κάνει διαθέσιμο. Μπορείτε να δείτε το επίσημο βίντεο του νέου single παρακάτω. Το ομώνυμο ντεμπούτο των Muzz αναμένεται στις 5 Ιουνίου από τη Matador Records. Να θυμίσω ότι ο Paul Banks κυκλοφόρησε με τους Interpol το άλμπουμ "Marauder" πριν από δυο χρόνια.

Muzz - Tracklist:

01 Bad Feeling

02 Evergreen

03 Red Western Sky

04 Patchouli

05 Everything Like It Used To Be

06 Broken Tambourine

07 Knuckleduster

08 Chubby Checker

09 How Many Days

10 Summer Love

11 All Is Dead to Me

12 Trinidad

Πλησιάζουν οι μέρες για την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου των Houses of Heaven (1 Μαΐου, Felte Records) και το συγκρότημα έκανε γνωστό άλλο ένα κομμάτι από το ντεμπούτο του. Έτσι μετά το "Sleep", μπορούμε πλέον να ακούσουμε το νέο single, με τίτλο "In Soft Confusion", από το επερχόμενο "Silent Places" στο βίντεο που ακολουθεί.

Πριν από λίγες ημέρες οι Wisborg είχαν παρουσιάσει ένα remix στο στο Erde της Chelsea Wolfe. Το gothic rock συγκρότημα είχε υποσχεθεί ότι μόλις το αντίστοιχο βίντεο για το κομμάτι φτάσει τις πεντακόσιες προβολές, τότε θα δημοσιοποιήσουν και ένα νέο remix. Αυτή τη φορά επέλεξαν το "Burn" των Nine Inch Nails, ένα κομμάτι που αρχικά το βρίσκουμε στο soundtrack της ταινίας του 1994, "Natural Born Killers". Ακούστε το παρακάτω:

Όπως έγινε γνωστό περίπου πριν από ένα μήνα, οι Einstürzende Neubauten αναμένεται να κυκλοφορήσουν τον νέο τους δίσκο, με τίτλο "Alles In Allem", στις 15 Μαΐου από τη Potomak. Σήμερα το σχήμα έδωσε στη δημοσιότητα το πρώτο single από την επερχόμενη δουλειά του. Αυτό ονομάζεται "Ten Grand Goldie" και συνοδεύεται από ένα επίσημο βίντεο στο οποίο εμφανίζεται ο Blixa Bargeld, εναρμονισμένος με το κλίμα της εποχής, με προστατευτική μάσκα.

Λίγο καιρό μετά τη διασκευή του στο "Tomorrow", του παιδικού συγκροτήματος Hunkydory, ο Wesley Eisold αποφάσισε να παρουσιάσει με τους Cold Cave και μια νέα διασκευή, αυτή τη φορά στο "Waving Hands" των Absolute Body Control. Είχαν προηγηθεί παλαιότερα αυτές στα "Your Silent Face" των New Order και "Plainsong" των The Cure. Επίσης ο Eisold αναμένεται να κυκλοφορήσει την 1η Ιουνίου μια νέα ποιητική συλλογή μαζί με τον Mark Lanegan, με τίτλο "Plague Poems".

Το τελευταίο άλμπουμ των The Kills, "Ash & Ice", κυκλοφόρησε πριν από τέσσερα χρόνια και αποτέλεσε μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2016. Πλέον ήρθε η ώρα για την Alison Mosshart να κυκλοφορήσει μουσική, πέρα από τους The Kills και Τhe Dead Weather, κάτω από το δικό της όνομα. Το πρώτο της single ονομάζεται "Rise", ένα κομμάτι που το βρίσκουμε και στη μουσική της τηλεοπτικής σειράς "Sacred Lies: The Singing Bones".

Οι The BuzzDealers είναι ένα σχήμα από την Αθήνα που δημιουργήθηκε στις αρχές του 2015. Ηχογράφησαν αμέσως το πρώτο τους demo και έκτοτε έχουν πραγματοποιήσει αρκετές εμφανίσεις σε γνωστά μαγαζιά της Αθήνας και της επαρχίας, ενώ έχουν συμμετάσχει και σε μεγάλα φεστιβάλ. Ο ήχος τους διέπεται από μια 60s-70s αισθητική με σύγχρονο rock n roll ήχο και φέρει αρκετά blues, psych και garage στοιχεία. Θα μπορούσα να τους φανταστώ δίπλα στους επίσης "δικούς" μας Noise Figures ή ακόμα σε σχήματα όπως οι The Black Keys. Το γκρουπ κυκλοφόρησε φέτος τον Φεβρουάριο το ντεμπούτο του με τίτλο "Blooming", έναν δίσκο γεμάτο από εκρηκτικά κομμάτια όπως είναι το πρώτο single "Who's Gonna Save my Roll", το οποίο μπορείτε να το ακούσετε στο βίντεο που ακολουθεί.

Οι Culture Of Digital Elegance κυκλοφόρησαν τον πρώτο και ομώνυμο δίσκο τους, στις αρχές του 2008 με κάποια από τα κομμάτια του άλμπουμ να διασκευάζονται από τον παραγωγό ηλεκτρονικής μουσικής Geedel, από όπου προέκυψε και το EP με το όνομα "4 Οn Τhe Floor". Τον Σεπτέμβριο του 2013 επέστρεψαν με το "Machine" EP προσθέτοντας πέντε ακόμα κομμάτια στη δισκογραφική τους πορεία. Το 2014 τη μπάντα συμπλήρωσε ο Ηλίας Γούλας στα drums δίνοντας μία νέα δυναμική και τον Ιούνιο του 2015 κυκλοφόρησε το single "Imperfect Love". Τον Νοέμβριο του 2019 κυκλοφορεί το single "No Excuses", το οποίο είναι και το πρώτο από τον επερχόμενο δίσκο τους. "Stain" είναι ο τίτλος του δεύτερου single τους και είναι νομίζω ότι καλύτερο έχουν παρουσιάσει μέχρι σήμερα. Το βίντεο του κομματιού μπορείτε να το παρακολουθήσετε παρακάτω:

Έχουν περάσει είκοσι εννιά χρόνια από τη κυκλοφορία του τελευταίου άλμπουμ των The Psychedelic Furs και το "World Outside". Το new wave σχήμα έχει έτοιμο το όγδοο άλμπουμ της καριέρας του, το οποίο ονομάζεται "Made Of Rain". Ο δίσκος ήταν αρχικά να κυκλοφορήσει την 1η Μαΐου, αλλά λόγω της παγκόσμιας πανδημίας θα είναι τελικά διαθέσιμος στις 31 Ιουλίου από την Cooking Vinyl. Μέχρι τότε μπορούμε να ακούμε τα δυο νέα κομμάτια, "Don't Believe" και "You'll Be Mine", που έχουν κάνει γνωστά οι The Psychedelic Furs από τον επερχόμενο δίσκο τους.

Made Of Rain - Tracklist:

01. "The Boy That Invented Rock & Roll"

02. "Don't Believe" – 3:45

03. "You'll Be Mine"

04. "Wrong Train"

05. "This'll Never Be Like Love"

06. "Ash Wednesday"

07. "Come All Ye Faithful"

08. "No-One"

09. "Tiny Hands"

10. "Hide the Medicine"

11. "Turn Your Back on Me"

12. "Stars"

Μπορεί αυτή την περίοδο να μην γίνονται συναυλίες πουθενά στον κόσμο, οι Slipknot όμως ξέρουν πως να κρατούν τους φίλους τους "ζεστούς". Αφού πρώτα διέθεσαν την εμφάνιση τους στα Maida Vale Studios για το BBC, δημοσιοποίησαν τώρα και τη headline συναυλία τους από το περσινό Download Festival. Ελπίζω μόνο, αυτό να μην είναι το πιο κοντινό που θα δούμε σε live των Slipknot φέτος, μιας και το σχήμα αναμένεται στην Ελλάδα τον Ιούλιο για το Release Athens Festival (αν και όπως δείχνουν το πράγματα μέχρι τώρα, πολύ δύσκολα να πραγματοποιηθεί κάποιο φεστιβάλ το φετινό καλοκαίρι). Το τελευταίο άλμπουμ των Slipknot ήταν το καταπληκτικό "We Are Not Your Kind" που κυκλοφόρησε πέρσι.

Είναι γνωστή η πορεία των Joy Division που μετά την αυτοκτονία του Ian Curtis εξελίχθηκαν στους New Order. Η συνέχεια του κορυφαίου post-punk συγκροτήματος, ήταν ένα new wave σχήμα που έφερε επανάσταση στον dance rock ήχο. Από τότε μέχρι και σήμερα άπειρα είναι τα γκρουπ που επηρεάστηκαν και από τις δυο μπάντες. Επίσης είναι συχνό φαινόμενο, γκρουπ που ξεκινούν με πιο Joy Division βάσεις, να ακολουθούν μετά από κάποια ή κάποιες δουλειές (ίσως και λόγω μη άλλης εναλλακτικής) πιο New Order δρόμους. Η παραπάνω εισαγωγή έγινε γιατί αυτή την προσέγγιση δείχνουν να υιοθετούν και οι Spectres.

To τρίτο άλμπουμ του συγκροτήματος από το Βανκούβερ με τίτλο "Utopia" ήταν το καλύτερο μέχρι σήμερα και ένα από τα κορυφαία του 2016. Ήταν ένας δίσκος γεμάτος με αναφορές σε Joy Division, Bauhaus, Killing Joke αλλά και σε άλλα μεγάλα post-punk συγκροτήματα των 80s. Δεν γίνεται όμως να γράψεις για τον νέο δίσκο των Καναδών και να μην αναφερθεί το όνομα των New Order. Το "Nostalgia" ανοίγει με το "The Head and the Heart", με το οποίο είναι πιο επιτυχημένη τους προσπάθεια να προσεγγίσουν το απόλυτο Joy Division κομμάτι. Από την άλλη το "Pictures from Occupied Europe" φέρει Chameleons επιρροές, ενώ στο "Insurgence", που αποτελεί και ένα από τα κομμάτια που σε κερδίζουν από το πρώτο άκουσμα, εντοπίζονται οι Beastmilk αναφορές (για τις οποίες μιλάει και το δελτίο τύπου της νέας δισκογραφικής τους εταιρίας). Τα υπόλοιπα κομμάτια του "Nostalgia" κινούνται μουσικά κάπου μεταξύ του "Movement" και του "Power, Corruption & Lies", εκεί δηλαδή που οι New Order "έβρισκαν" τον ήχο τους. Από αυτά θα ξεχώριζα τα "Fate", με τις Depeche Mode πινελιές, και λίγο περισσότερο το "Years Of Lead" που φέρνει στο μυαλό το "Love Vigilantes" και το "Along The Waterfront", που κλείνει το άλμπουμ με μια χαρακτηριστική The Smiths μελωδία.

Το "Nostalgia" μπορεί να μην είναι κάτι νέο ηχητικά, αλλά σε κερδίζει με την κάθε του ακρόαση. Όπως δηλώνει και ο τίτλος του, είναι ένας άκρως νοσταλγικός δίσκος που τιμά στο έπακρο τις 80s αναφορές του και παράλληλα αποτελεί μια από τις πιο αξιόλογες new wave/ post-punk κυκλοφορίες της χρονιάς μέχρι τώρα.

Βαθμολογία: 7,5 / 10

Οι Gorillaz ξεκίνησαν φέτος να παρουσιάζουν μια σειρά από νέο οπτικοακουστικό υλικό υπό τον τίτλο "Song Machine". Τα πρώτα δυο κομμάτια ήταν τα "Momentary Bliss", με την συμμετοχή του slowthai και των Slaves, και "Désolé" με την Fatoumata Diawara. Το τρίτο single της σειράς ονομάζεται "Aries" και στο μπάσο βρίσκουμε τον Peter Hook των Joy Division/ New Order με τον χαρακτηριστικό ήχο του. 

Η Chelsea Wolfe κυκλοφόρησε πέρσι τον Σεπτέμβριο άλλη μια αξιόλογη δουλειά με το άλμπουμ "Birth of Violence". Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται και το κομμάτι "Erde", για το οποίο έχουν ήδη γίνει αρκετά remixes, με πιο άξιο αναφοράς μέχρι τώρα, αυτό από τους Ash Code. Τώρα ήρθε και η σειρά των Wisborg να παρουσιάσουν την εκδοχή τους πάνω στο κομμάτι της Chelsea Wolfe και μπορείτε να ακούσετε το remix τους στο βίντεο που ακολουθεί. Οι Γερμανοί goth rockers κυκλοφόρησαν και αυτοί τον πιο πρόσφατο δίσκο τους πέρσι, με το "From The Cradle To The Coffin" να αποτελεί ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2019.