Τελευταία αλλά όχι καταϊδρωμένη ανάρτηση με τα καλύτερα του 2022, αυτή με τα δέκα καλύτερα ελληνικά άλμπουμ. Όπως έχω ξαναπεί και στο παρελθόν ο διαχωρισμός αυτός γίνεται καθαρά για λόγους "χωροταξίας" και για να παρουσιαστούν όσες περισσότερες δισκογραφικές δουλειές γίνεται. Άλλωστε, η άποψη "καλό είναι για ελληνικό" έχει ξεπεραστεί σε μεγάλο βαθμό εδώ και πολλά χρόνια. Φυσικά, είναι και λίγο κωμικοτραγική η ξαφνική αποθέωση της ελληνικής σκηνής από διοργανωτές, περιοδικά και άλλα μέσα, με τους λόγους να είναι απόλυτα σχετικοί με την παραπαίουσα οικονομική κατάσταση. Βέβαια, έστω και έτσι η ελληνική σκηνή έχει ανάγκη αυτή την υποστήριξη, αφού κάθε χρόνο παρουσιάζονται όλο και περισσότερες αξιόλογες κυκλοφορίες με μεγάλη ποικιλία σε ήχους. Οι δέκα που ξεχώρισα για φέτος είναι:

10. Frenzee - Frenzee EP (Ouga Booga and the Migthy Oug Recordings): Τρία αδέρφια γεννημένα στη Μελβούρνη και μεγαλωμένα στην Κρήτη είναι σίγουρο ότι θα γυρίσουν πολλά περισσότερα μέρη, εντός και εκτός Ελλάδας, μιας και οι φίλοι του punk ήχου θα τους λατρέψουν.

09. The Steams - Mild Conquest (Self Released): Τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, οι The Steams συνεχίζουν με μια δουλειά που είναι σίγουρο ότι θα τους χαρίσει πολλούς περισσότερους φίλους.

08. Iam Nothe - The Grand Design (Self Released): O πρώην τραγουδιστής των Cyanna και Cyanna Mercury, συνεχίζει σε πιο εμπορικούς indie δρόμους, ενσωματώνοντας soul, synth & psych στοιχεία σε μια δουλειά που αξίζει να τσεκάρετε (αν δεν το έχετε κάνει ήδη).

07. Misfortunes – Brilliant Endings (TONN Recordings): Το "Brilliant Endings" είναι το τρίτο άλμπουμ των Misfortunes, του project του Ιωακείμ Βασιλειάδη, και αποτελεί άλλον έναν πολύ αξιόλογο δίσκο synthpop μουσικής.

06. Sugar For The Pill - Wanderlust (Shelflife Records/ Make Me Happy Records): Αν είστε φίλοι σχημάτων όπως οι Slowdive και οι My Bloody Valentine, αλλά και γενικότερα της 90s shoegaze/ dream pop σκηνής, τότε το ντεμπούτο των Sugar For The Pill είναι για εσάς (και εμένα).

05. Cinemascope - A Crack On The Wall (Wave Records): Οκτώ χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, οι Cinemascope του Λεωνίδα Σκιαδά επέστρεψαν πέρσι με μια εξαιρετική darkwave κυκλοφορία με 80s επιρροές και πιο σύγχρονο ήχο. Το ακόμα πιο ωραίο είναι ότι το υλικό του δίσκου λειτουργεί ακόμα καλύτερα και ζωντανά.

04. Mammock - Rust (Venerate Industries): Τρία χρόνια μετά το "Itch" οι Mammock επέστρεψαν μαζί με το θορυβώδες ροκ τους. Μεγάλο ατού οι ευφάνταστες κιθαριστικές ιδέες και τα παθιασμένα φωνητικά που προσδίδουν μια μεγαλύτερη θεατρικότητα στο σύνολο. Αν και δεν είμαι ο φανατικότερος φίλος της σκηνής αυτής, θα μπορούσα να πω ότι αν σας άρεσε ο φετινός δίσκος των Birds In Row εδώ θα κολλήσετε. 

03. Church of the Sea - Odalisque (Self Released): Η πολύ επιτυχημένη doom, shoegaze noise μίξη στοιχείων του EP τους συνεχίζεται και στο ντεμπούτο των Church of the Sea, με σαφείς αναφορές σε  Chelsea Wolfe και Anna Von Hausswolff, και μας δίνουν μια εξαιρετική κυκλοφορία που έχει δημιουργηθεί έχοντας την live απόδοσή της στο μυαλό.

02. Opened Paradise - Eclipse (Dark Side Records): Οι Opened Paradise δεν πρόκειται για μια νέα μπάντα. Εδώ και περίπου είκοσι χρόνια τελειοποιούν τη Fields Of The Nephilim-ική προσέγγισή τους και το "Eclipse" είναι η καλύτερη απόδειξη. Λίγες μπάντες γενικότερα στον χώρο καταφέρνουν να μας χαρίζουν τέτοιες αξιοπρόσεκτες δουλειές και ελπίζω να επιστρέψουν πιο σύντομα την επόμενη φορά.

01. The Black Capes - Looks Like Death (The Council of Bones/Ikaros Records): Δεν έχω κρύψει ποτέ την αγάπη μου για τον gothic rock ήχο και είμαστε πραγματικά πολλοί τυχεροί που έχουμε συγκροτήματα όπως οι The Black Capes. Ο τρίτος δίσκος των The Black Capes είναι και ο καλύτερός τους και είναι σίγουρο ότι θα ενθουσιάσει τους φίλους του είδους.

Διαβάστε επίσης: