Οι The Foreign Resort κυκλοφόρησαν φέτος τον Απρίλιο το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "Outnumbered". Για άλλη μια φορά οι Δανοί δεν κρύβουν τις Cure επιρροές τους, όπως και για άλλη μια φορά μας χαρίζουν μια απολαυστική κυκλοφορία. Το "In Gloom" είναι το κομμάτι που ξεχώρισα από την πρώτη ακρόαση του δίσκου, το οποίο πετυχαίνει τη τέλεια ισορροπία με το ξεσηκωτικό ρυθμό του και...

Ο συναυλιακός χώρος Temple συμπλήρωσε δυο χρόνια παρουσίας γεμάτα από ενδιαφέρουσες συναυλίες καλύπτοντας παράλληλα ένα πολύ μεγάλο φάσμα μουσικών ειδών. Για δεύτερη φορά πραγματοποιήθηκε και το Templefest. Φέτος ήταν μια πενθήμερη διοργάνωση που συγκέντρωσε πολλά αξιόλογα συγκροτήματα από την ελληνική σκηνή. Η δική μου επιλογή ήταν η δεύτερη ημέρα του φεστιβάλ, κυρίως εξαιτίας των Church Of The Sea. Τη βραδιά άνοιξαν οι Between Sky And...

Με μεγάλη καθυστέρηση έρχεται αυτή η ανάρτηση (λίγο η blogovision, λίγο οι γιορτές), μιας και έχουν περάσει δυο εβδομάδες από τη συγκεκριμένη εμφάνιση, αλλά δεν μπορούσα να μην γράψω τίποτα για την επίσκεψη των Parzival στην Αθήνα. Το συγκρότημα είναι ενεργό από το 1999 και έχει μια πλούσια δισκογραφία, αλλά προσωπικά το έμαθα πολύ πιο πρόσφατα. Το τελευταίο τους άλμπουμ μας ήρθε φέτος με...

Αν κάθε χρονιά μπορείς να περιμένεις λίγο πολύ τι θα δεις σε μια λίστα όπως αυτή της blogovision με τα καλύτερα της συγκεκριμένης χρονιάς βάση του τι είχε γενικότερη αποδοχή, σε μια λίστα με τα καλύτερα της δεκαετίας το εύρος των επιλογών είναι υπερβολικά μεγάλο. Αυτό φάνηκε άλλωστε και από τα άλμπουμ που κατέλαβαν τις πρώτες θέσεις. Τεράστια έκπληξη μου έκανε που στην...

Άλλη μια blogovision έφτασε στο τέλος και τα αποτελέσματα μου φάνηκαν ίσως λιγότερο αναμενόμενα από άλλες χρονιές. Όχι ότι έλειπαν τα "φαβορί", όπως ήταν οι δίσκοι των Nick Cave, Fontaines D.C., Tool, Thom Yorke, Billie Eilish, οι οποίοι ναι μεν βρέθηκαν στην εικοσάδα απλώς σε χαμηλότερη θέση από ότι περίμενα. Ίσως τη μεγαλύτερη έκπληξη μου προκάλεσε η απουσία του τρίτου άλμπουμ των Have A...

Το "We Must Become The Pitiless Censors Of Ourselves" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί modern classic. Οι επιρροές του John Maus είναι εμφανείς αλλά η φρεσκάδα που αποπνέει είναι εκπληκτική. Αποτελεί από τις λίγες περιπτώσεις άλμπουμ, που το hype που έλαβε δικαιολογείται στο έπακρο. Για μένα δεν ήταν μόνο η κορυφαία κυκλοφορία του 2011, αλλά και μια από τις καλύτερες που άκουσα τα τελευταία...

To συγκεκριμένο άλμπουμ πρέπει να έχει ψηφιστεί άλλες δυο φορές, αν δεν κάνω λάθος, στη φετινή blogovision και αυτές εκτός δεκάδας. Υπάρχουν συγκρότημα που η μουσική τους σου κάνει τη ζωή καλύτερη, πιο ενδιαφέρουσα, σε ανεβάζουν, σε ρίχνουν και είναι μαζί σου οποιαδήποτε στιγμή. Ένα από αυτά είναι για μένα και οι White Lies. Για τον νέο τους δίσκο ο μπασίστας του σχήματος, Charles...

Δεύτερη καταχώρηση σε αυτή τη λίστα για τους The Soft Moon μετά το καταπληκτικό ντεμπούτο τους του 2010. Σε μια χρονιά όπως το 2012 με τόσους αξιόλογους δίσκους, το "Zeros" ξεχώρισε. Εδώ ο ο Vasquez επικεντρώνεται στα κομμάτια και βγάζει μια πιο χορευτική old school industrial αισθητική. Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του εδώ, όπως και το τι έγινε στη συναυλία τους στην Αθήνα, που αποτέλεσε μέρος...

Το νέο άλμπουμ των The Twilight Sad είναι το πιο άμεσο τους και αποδεικνύει ακράδαντα ότι παρακολουθούμε μια μπάντα στην κορυφαία της περίοδο, μετά ιδίως και το μοναδικό "Nobody Wants To Be Here & Nobody Wants To Leave". Μπορείτε να διαβάσετε τη δισκοκριτική του "It Won/t Be Like This All the Time", εδώ. Άλλωστε κάτι θα ξέρει και ο Robert Smith των The Cure...

Οι White Lies αποφάσισαν με το "Big TV" να παρουσιάσουν ένα concept δίσκο, με το αποτέλεσμα να τους δικαιώνει και να κυλάει εξαιρετικά φτάνοντας όσο πιο κοντά γίνεται στο αριστουργηματικό ντεμπούτο τους. Το άλμπουμ διατηρεί τις πιο σκοτεινές ατμόσφαιρες του "To Lose My Life", χωρίς να χάνει την πιο pop ευαισθησία του μεγαλεπήβολου "Ritual". Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά τη δισκοκριτική του "Big TV"...

Μετά από δυο καταπληκτικά άλμπουμ, το "Push The Sky Away" και το "Skeleton Tree", οι Nick Cave And The Bad Seeds επέστρεψαν φέτος κάπως αναπάντεχα με το "Ghosteen" (μπορείτε να το ακούσετε ολόκληρο εδώ). Αυτό είναι ακόμα καλύτερο από τον προηγούμενο δίσκο, αφού επενδύοντας στο σκοτάδι των δυο προηγούμενων, είναι ακόμα μια μελωδικό και πλόυσιο μουσικά σε σχέση με το "Skeleton Tree". Επίσης...

Οι She Wants Revenge αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες μουσικές μου αδυναμίες και με τον δίσκο αυτό φτάνουν στην καλλιτεχνική τους κορυφή. Συγκριτικά με τα τελευταία ΕΡ τους, τα οποία ήταν αρκετά ηλεκτρονικά, το "Valleyheart" είναι σαφώς πιο κιθαριστικό και σκοτεινό. Επίσης είναι το πιο ξεχωριστό, μιας και με αυτήν την κυκλοφορία το συγκρότημα παίρνει περισσότερα ρίσκα και προσπαθούν να διαμορφώσουν έναν ακόμα...

Χρησιμοποιώντας στίχους του Robinson Jeffers από έργο του, του 1935, οι Ellery James Roberts και Ebony Hoorn φέρνουν στο σήμερα το έργο του ποιητή για τη καταστροφή της ανθρώπινης ύπαρξης. Λίγα σχήματα μου ακούγονται τόσο σύγχρονα όσο αυτό το δίδυμο και για αυτό θεωρώ τους Lost Under Heaven τόσο σημαντικούς. Μπορείτε να διαβάσετε τη δισκοκριτική του "Love Hates What You Become", εδώ. Ακούστε: "COME", "Bunny’s Blues"...

Με μια λιτή ανακοίνωση οι Red Hot Chili Peppers δημοσιοποίησαν ότι χωρίζουν οι δρόμοι τους μετά από δέκα χρόνια συνεργασίας με τον κιθαρίστα τους Josh Klinghoffer. Παράλληλα ανακοίνωσαν την επιστροφή του John Frusciante. Οπότε η επικείμενη εμφάνιση των Peppers στην Ελλάδα θα συνοδευτεί με την επιστροφή του Frusciante στο line-up. Ο πολύ αγαπητός και καταξιωμένος κιθαρίστας, ο οποίος έφυγε από το συγκρότημα το...

 Οι The Twilight Sad ποτέ δεν έγραφαν χαρούμενα κομμάτια, αλλά εδώ φαίνεται ότι βρίσκονταν σε ένα αρκετά "μαύρο" διάστημα με το αποτέλεσμα όμως να είναι λυτρωτικό. Μαζεύοντας όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία του ήχου τους, προσφέρουν την πιο δυνατή συλλογή της καριέρας τους μέχρι τώρα και παράλληλα τον κορυφαίο δίσκο του 2015. Μπορεί να διαβάσετε αναλυτικά τη δισκοκριτική του "Nobody Wants To Be Here...

To νέο άλμπουμ των Tool είναι μια δουλειά που χωράει πολλά μπορεί. Μπορεί να μην είναι τόσο δυνατό, μπορεί να ακούγεται σαν συνέχεια του "10,000 Days", μπορεί να μην ξανααναλύπτουν το τροχό ή στη τελική να είναι αυτό που περίμεναν οι οπαδοί τους μετά από δεκατρία χρόνια. Παρόλα αυτά πρόκειται για μια φανταστική προσπάθεια που απαιτεί επίμονες ακροάσεις για να ξεδιπλώσει της χάρες...

Μετά από τα άλμπουμ στις θέσεις 12, 9 και 7, εδώ έχουμε τον τέταρτο δίσκο από το 2010. Μιλάμε για έρωτα με την πρώτη αυτιά. Με αναφορές σε Suicide και The Cure, οι The Soft Moon φτιάχνουν κάτι δικό τους και η αξία και η επιρροή που είχε το ομώνυμο ντεμπούτο τους θα γίνει έντονα αντιληπτό σε όλη τη δεκαετία. Θα μπορούσε να...