Η Sacred Bones Records σκέφτηκε και παρουσίασε το πρότζεκτ Alliance Series, που είναι μια σειρά από συνεργασίες μουσικών από το δυναμικό της και όχι μόνο. Μέχρι τώρα έχουμε ακούσει την κοινή δουλειά των Uniform μαζί με τους Τhe Body, όπως και αυτή της Marissa Nadler με τον Stephen Brodsky. Η νέα κυκλοφορία της σειράς αυτής έρχεται με τη συνεργασία της Emma Ruth Rundle και του sludge metal σχήματος των Thou. Το πρώτο κομμάτι αυτής της συνύπαρξης είναι το "Ancestral Recall", το οποίο μπορείτε να το ακούσετε παρακάτω, ενώ ολόκληρο το άλμπουμ με τίτλο "May Our Chambers Be Full" θα είναι διαθέσιμο στις 30 Οκτωβρίου. Ο τελευταίος δίσκος των Thou ήταν το "Magus" του 2018 από τη Sacred Bones, ενώ της Emma Ruth Rundle το "On Dark Horses" της ίδιας χρονιάς που κυκλοφόρησε από τη Sargent House.

May Our Chambers Be Full - Tracklist:

1. Killing Floor

2. Monolith

3. Out of Existence

4. Ancestral Recall

5. Magickal Cost

6. Into Being

7. The Valley

O John Carpenter έκανε γνωστά δυο νέα κομμάτια με τίτλο "Skeleton" και "Unclean Spirit". Αυτό είναι το πρώτο νέο υλικό που παρουσιάζει μετά το "Lost Themes II" του 2016. Τα κομμάτια θα κυκλοφορήσουν και ως διπλό single σε 12" βινύλιο από τη Sacred Bones στις 28 Αυγούστου. Αυτά αποτελούν προπομπό του τρίτου μέρους του "Lost Themes" που ξεκίνησε το 2015. Μπορείτε να τα ακούσετε και τα δυο στα βίντεο που ακολουθούν.

Για να τιμήσει τους Black Sabbath και τα πενήντα χρόνια από την κυκλοφορία του ομώνυμου δίσκου τους, η Sacred Bones Records αποφάσισε να παρουσίασει ένα νέο tribute album για το ιστορικό συγκρότημα, με τίτλο "What Is This That Stands Before Me?". Σε αυτό συμμετέχουν εννιά σχήματα από το δυναμικό της και πιο συγκεκριμένα οι Molchat Doma, Thou, Marissa Nadler, Hilary Woods, Zola Jesus, Moon Duo, Dean Hurley, Uniform και οι The Soft Moon. Οι τελευταίοι συμμετέχουν με μια διασκευή στο "Black Sabbath", την οποία μπορείτε να την ακούσετε στο βίντεο που ακολουθεί. Το "What Is This That Stands Before Me?" είναι διαθέσιμο ψηφιακά από χθες και μπορείτε να το ακούσετε ή να το αποκτήσετε, εδώ. Θα κυκλοφορήσει όμως και σε βινύλιο στις 11 Σεπτεμβρίου, εννοείται από τη Sacred Bones Records.

Οι Black Marble θα κυκλοφορήσουν το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "Bigger Than Life" στις 25 Οκτωβρίου από την Sacred Bones Records. Το "Feels" αποτελεί το δεύτερο κομμάτι που κάνει γνωστό ο Chris Stewart μετά το "One Eye Open" από τον επερχόμενο δίσκο του, το οποίο συνοδεύεται από ένα νέο επίσημο βίντεο που μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω:

Στα άλμπουμ που ξεχώρισα περισσότερο μέσα στη χρονιά αναφέρθηκα σε παλαιότερη ανάρτηση. Σίγουρα δεν συμπεριλαμβάνονται κάποια πολύ αξιόλογα που κυκλοφόρησαν μέσα στο μήνα, όπως αυτά των The Murder Capital, Ride και άλλα, όπως και κάποια που δεν τα έχω ακούσει όσο θα ήθελα. Όμως το επόμενο δίμηνο δείχνει ότι μπορεί να είναι ακόμα πιο συναρπαστικό δισκογραφικά. Μόνο και μόνο η κυκλοφορία του νέου άλμπουμ των Tool αρκεί για να τεκμηριώσει τον παραπάνω ισχυρισμό. Φυσικά δεν είναι μόνο το "Fear Inoculum", αλλά έχω εντοπίσει άλλες εννιά κυκλοφορίες που αξίζουν προσοχής:

01. New Model Army - From Here (23 Αυγούστου, earMUSIC)

02. City Calm Down - Television (23 Αυγούστου, I Oh You, Records)

03. Black Futures - Never Not Nothing (30 Αυγούστου, Music For Nations)

04. Tool - Fear Inoculum (30 Αυγούστου, RCA Records)

05. Iggy Pop - Free (6 Σεπτεμβρίου, Loma Vista Recordings)

06. Korn - The Nothing (13 Σεπτεμβρίου, Roadrunner Records)

07. Chelsea Wolfe - Birth of Violence (13 Σεπτεμβρίου, Sargent House)

08. 65daysofstatic - Replicr, 2019 (27 Σεπτεμβρίου, Superball Music)

09. DIIV - Deceiver (4 Οκτωβρίου, Captured Tracks)

10. Black Marble - Bigger Than Life (25 Οκτωβρίου, Sacred Bones)

Ο Chris Stewart ή αλλιώς Black Marble ανακοίνωσε το νέο του άλμπουμ, το οποίο ονομάζεται "Bigger Than Life" και θα κυκλοφορήσει στις 25 Οκτωβρίου από τη νέα του δισκογραφική στέγη, την Sacred Bones Records. Είχε προηγηθεί το άλμπουμ "It’s Immaterial" του 2016, ενώ το ντεμπούτο του με τίτλο "A Different Arrangement" κυκλοφόρησε το 2012. Πρώτο single από τον δίσκο αποτελεί το κομμάτι "One Eye Open", το οποίο κινείται σε κλασσικά minimal wave μονοπάτια.

Τρία χρόνια μετά το τελευταίο τους άλμπουμ - το "Compassion" - οι Lust For Youth ετοιμάζονται να παρουσιάσουν τη νέα τους δουλειά. Ο ομώνυμος νέος δίσκος των Δανών θα κυκλοφορήσει στις 7 Ιουνίου από τη Sacred Bones Records. Μετά το "Great Concerns", το δίδυμο αποκάλυψε το νέο του single με τίτλο "By No Means", το οποίο μπορείτε να το ακούσετε στο παρακάτω επίσημο βίντεο:

Συχνά ο χρόνος που περνάει μεταξύ της κατάρτισης μιας λίστας και της στιγμής που θα μετανοιώσεις για κάποιες επιλογές, είναι τόσο μικρός που δεν είναι καν μετρήσιμος. Φέτος δεν θα έλεγα ότι θα ήθελα να κάνω κάποια αλλαγή στη λίστα μου. Ιδίως τα πρώτα δέκα αυτής, τα είχα ξεχώρισα λίγο παραπάνω από τα υπόλοιπα και μόνο για τις τρεις πρώτες θέσεις αμφιταλαντεύτηκα λίγο. Όμως ήταν το ντεμπούτο των The Love Coffin που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση και για αυτό θα ακολουθήσει και μια συνέντευξη με το συγκρότημα σε λίγο καιρό. Φυσικά η κατάταξη σε αυτή τη λίστα μικρή σημασία έχει. Το σημαντικό είναι ότι το 2018 βρήκα δέκα άλμπουμ που άκουσα μανιωδώς και η πραγματική τους θέση θα φανεί με τον καιρό.

No.10 A Place To Bury Strangers - Pinned (Dead Oceans): Το "Pinned" είναι μια πιο ολοκληρωμένη και ανανεωμένη πρόταση από το "Transfixiation", που αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον για αυτό το μοναδικό noise rock σχήμα, ενώ παράλληλα προσφέρει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια της καριέρας τους. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη δισκοκριτική του "Pinned", εδώ.

Ακούστε: "Never Coming Back", "There’s Only One Of Us"

No.09 John Maus - Addendum (Ribbon Music): Αν το "Addendum" ήταν το δεύτερο μέρος του "Screen Memories", θα μιλούσαμε για έναν φανταστικό διπλό δίσκο. Αλλά και ως ξεχωριστή κυκλοφορία στέκεται εξαιρετικά, απλώς ίσως όχι στον βαθμό αυτών που διαδέχτηκε.  Άλλωστε ο John Maus αποτελεί μια κατηγορία μόνος του και είναι πάντα συναρπαστική κάθε είσοδος στον ξεχωριστό κόσμο του. Μπορείτε να διαβάσετε τη δισκοκριτική του "Addendum", εδώ.

Ακούστε: "Episode", "Running Man"

No.08 Shame - Songs Of Praise (Dead Oceans): Αν και μόνο η αναφορά του ονόματος των The Fall είναι ικανή για να σας πείσει να τσεκάρετε ένα άλμπουμ, τότε το "Songs Of Praise" είναι για εσάς, ενώ προσφέρει πολλά παραπάνω. Σίγουρα το ωμό post-punk θέμα τους δεν είναι κάτι πρωτότυπο, ούτε μουσικά αλλά ούτε θεματικά, αλλά για την ώρα το ντεμπούτο των Shame αποτελεί μια εξαιρετική δισκογραφική αρχή. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη δισκοκριτική του "Songs Of Praise", εδώ. 

Ακούστε: "One Rizla", "Concrete"

No.07 Editors - Violence (Play It Again Sam): Το "Violence" μπορεί να μην φέρνει τόσα νέα στοιχεία και να ακούγεται σαν μια συνέχεια του "In Dream", αλλά αν το αποτέλεσμα είναι τόσο καλό, όπως είναι αυτό στο μεγαλύτερο μέρος του, με αφήνει κάτι παραπάνω από ικανοποιημένο. Θα περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη δουλειά τους για να διαπιστώσω, αν οι Editors με το άλμπουμ αυτό έκλεισαν έναν κύκλο ή έκαναν απλώς ένα ακόμα βήμα προς τη νέα τους μουσική κατεύθυνση. Μπορείτε να διαβάσετε τη δισκοκριτική του "Violence", εδώ.

Ακούστε: "Hallelujah (So Low)", "Cold"

No.06 Interpol - Marauder (Matador Records): Αντί να τους πιάσει νοσταλγία από την επετειακή περιοδεία τους για το "Turn On The Bright Lights" ή από το βιβλίο "Meet Me In The Bathroom" της Lizzy Goldman, το σχήμα συνεχίζει να κοιτάει μπροστά και καταφέρνει να είναι από τα λίγα που έχουν επιβιώσει από τη μουσική σκηνή της πόλης στις αρχές των 00s και πάντα να παραμένει επίκαιρο με ένα άλμπουμ που σε προκαλεί για περισσότερες ακροάσεις. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη δισκοκριτική του "Marauder", εδώ.

Ακούστε: "The Rover", "If You Really Love Nothing"

No.05 IDLES – Joy As An Act Of Resistance (Partisan Records): Από το ωμό "Colossus" και το σαρκαστικό "Never Fight A Man With A Perm", μέχρι το λυτρωτικό κλείσιμο του "Rottweiler", το συγκρότημα καταφέρνει να έχει τον ακροατή καθηλωμένο για τα 40 λεπτά που διαρκεί ο δίσκος και λειτουργεί ακριβώς όπως υποδηλώνει ο τίτλος του, αποδεικνύοντας γιατί η εποχή μας χρειάζεται μπάντες σαν τους IDLES. Διαβάστε περισσότερα για το "Joy As An Act Of Resistance", εδώ.

Ακούστε: "Danny Nedelko", "Samaritans"

No.04 The Soft Moon - Criminal (Sacred Bones): Ο νέος δίσκος των αγαπημένων μου The Soft Moon μπορεί να λειτουργήσει ιδανικά ως εισαγωγή για κάποιον που δεν είναι γνώριμος με τον μαγικό κόσμο του σχήματος και μπορεί να μην φανερώνει αντίστοιχα σημάδια εξέλιξης όπως οι προηγούμενες δουλειές τους, όμως οι καλές στιγμές του είναι απλά κορυφαίες. Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του "Criminal", εδώ.

Ακούστε: "The Pain", "Like A Father"

No.03 Holy Esque - Television/Sweet (Beyond the Frequency): Διατηρώντας αρκετά από τα χαρακτηριστικά στοιχεία τους, όπως τα ιδιαίτερα φωνητικά, οι Holy Esque μας παραδίδουν ένα αρκετά πιο σκοτεινό αποτέλεσμα με πολύ έντονη θεατρικότητα. Ανεξάρτητα πάντως αν μιλάμε για έναν σκοτεινό indie rock δίσκο ή έναν darkwave δίσκο για indie ακροατήρια, το "Television/Sweet" αποτελεί μια καταπληκτική δεύτερη δουλειά. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη δισκοκριτική του "Television/Sweet", εδώ.

Ακούστε: "I Am The Truth", "Modern Tones"

No.02 Whispering Sons - Image (Play It Again Sam): Οι Whispering Sons είχαν αφήσει πολλές υποσχέσεις με μια σειρά από εξαιρετικά singles. Το ντεμπούτο τους φέρνει στο μυαλό κλασσικά σχήματα όπως οι Sad Lovers & Giants και οι Joy Division, με μια μοντέρνα άποψη που το αποτρέπει από το να ακούγεται σαν άλλη μια 80s κόπια. Το "Image" είναι ένα απολαυστικό άκουσμα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό και αναμφίβολα αποτελεί τον κορυφαίο darkwave δίσκο της χρονιάς.

Ακούστε: "Alone", "Waste"

No.01 The Love Coffin - Cloudlands (Bad Afro Records): Για κάποιον που έχει μεγαλώσει με τη εναλλακτική μουσική της δεκαετίας του 90, αλλά λατρεύει τη σκοτεινή περίοδο των 80s, το "Cloudlands" αποτελεί ένα απαραίτητο άκουσμα. Μετά από συνεχόμενες ακροάσεις από τα τέλη Σεπτεμβρίου που κυκλοφόρησε το άλμπουμ, θεωρώ ότι οι The Love Coffin δεν μας έδωσαν μόνο το καλύτερο ντεμπούτο του 2018, αλλά και τον δίσκο της χρονιάς. Μπορείτε να διαβάσετε τη δισκοκριτική του "Cloudlands", εδώ.

Ακούστε: "Pure", "Take Good Care Of Me"

Διαβάστε επίσης:

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2018 Νο.11 - 20

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2018 Νο.21 - 30

Τα καλύτερα άλμπουμ του 2018 Νο.31 - 40

Ο νέος δίσκος των αγαπημένων μου The Soft Moon μπορεί να λειτουργήσει ιδανικά ως εισαγωγή για κάποιον που δεν είναι γνώριμος με τον μαγικό κόσμο του σχήματος και μπορεί να μην φανερώνει αντίστοιχα σημάδια εξέλιξης όπως οι προηγούμενες δουλειές τους, όμως οι καλές στιγμές του είναι απλά κορυφαίες. Διαβάστε ολόκληρη τη δισκοκριτική του "Criminal", εδώ.

Ακούστε: "The Pain", "Like A Father"

No.05: IDLES – Joy As An Act Of Resistance (Partisan Records)

No.06: Interpol - Marauder (Matador Records)

No.07: Editors - Violence (Play It Again Sam)

No.08: Shame - Songs Of Praise (Dead Oceans)

No.09: John Maus - Addendum (Ribbon Music)

No.10: A Place To Bury Strangers - Pinned (Dead Oceans)

No.11: Anna Calvi - Hunter (Domino)

No.12: Shiny Darkly - Bronze (Crunchy Frog Recordings)

No.13: ACTORS - It Will Come To You (Artoffact Records)

No.14: Iceage - Beyondless (Matador Records)

No.15: Preoccupations - New Material (Jagjaguwar)

No.16: Spiritual Front - Amour Braque (Prophecy Productions)

No.17: Black Rebel Motorcycle Club - Wrong Creatures (Vagrant Records)

No.18: The Joy Formidable - Aaarth (Hassle Records)

No.19: Chastity - Death Lust (Captured Tracks)

No.20: Ceremony ‎– East Coast (Candy Booking)

Τον Φεβρουάριο που μας πέρασε οι The Soft Moon κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ από την Sacred Bones Records. Μπορείτε να διαβάσετε τη δισκοκριτική του "Criminal", εδώ. Στις 2 Νοεμβρίου θα παρουσιάσουν μια νέα κυκλοφορία με τίτλο "Criminal Remixed" (σε δυο 12" βινύλια), που θα περιλαμβάνει remixes σε οκτώ κομμάτια του φετινού δίσκου, από τους Imperial Black Unit, Sarin, SHXCXCHCXSH, Lokier, Ansome, Craow, Rendered και The Horrorist. Ακούστε στο βίντεο που ακολουθεί το remix των Imperial Black Unit στο "Like A Father".

Με τη μισή χρονιά να έχει ήδη συμπληρωθεί, αναμφίβολα μπορεί να πει κανείς ότι το 2018 μας έχει προσφέρει αρκετές σημαντικές κυκλοφορίες, αλλά και μεγάλη ποικιλία. Ιδίως για τους φίλους τους πιο θορυβώδες ήχου πρόκειται για ένα εξαιρετικό μισό, με πολύ αξιόλογες κυκλοφορίες από τους Nine Inch Nails, The Soft Moon, A Place To Bury Strangers αλλά και από τους Ceremony που επέστρεψαν δισκογραφικά μετά από πέντε χρόνια. Σίγουρα είναι συναρπαστικό να βλέπεις πως διαμορφώνεται μουσικά μια χρονιά. Είχαμε κυκλοφορίες που δίχασαν, όπως το νέο άλμπουμ των Arctic Monkeys (που μου φάνηκε τουλάχιστον μέτριο), αλλά και πολλούς αξιόλογους πρώτους δίσκους. Δέκα από τις δουλειές που ξεχώρισα μέχρι τώρα είναι (με σειρά ανάλογα με την ημερομηνία κυκλοφορίας): 

01. Shame - Songs Of Praise (12 Ιανουαρίου, Dead Oceans)

02. Black Rebel Motorcycle Club - Wrong Creatures (12 Ιανουαρίου, Vagrant Records)

03. The Soft Moon - Criminal (2 Φεβρουαρίου, Sacred Bones)

04. Chiller - Chiller (2 Φεβρουαρίου, Rockstar Records)

05. Editors - Violence (9 Μαρτίου, PIAS)

06. A Place To Bury Strangers - Pinned (13 Απριλίου, Dead Oceans)

07. Iceage - Beyondless (4 Μαΐου, Matador Records)

08. Ceremony - East Coast (19 Μαΐου, self released)

09. Johnny Marr - Call The Comet (15 Ιουνίου, New Voodoo Records)

10. Chastity - Death Lust (13 Ιουλίου, Captured Tracks)

Οι The Soft Moon παρουσίασαν άλλο ένα νέο βίντεο από το φετινό τους άλμπουμ. Το "Criminal" κυκλοφόρησε στις 2 Φεβρουαρίου από τη Sacred Bones Records και ήταν άλλη μια εξαιρετική δουλειά από τον Luis Vasquez. Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά τη γνώμη μου για τον νέο τους δίσκο εδώ. Το Nine Inch Nail-ικό "Like A Father" αποτελεί το τελευταίο βίντεο των The Soft Moon από το "Criminal", μετά από αυτά για τα "Burn", "Choke" και "It Kills", το οποίο μπορείτε να το δείτε παρακάτω: